Мавзунинг долзарблиги. Гемофил таёқчаси - Haemophilus influenzaе -
болалар патологиясида етакчи ўрин тутади (Таточенко В.К ва ҳаммуал., 2003;
Гайваронская А.Г., 2008).
Бу грамманфий бактериялар штаммлари ўртасида капсулали ва
капсуласиз шакллари мавжуд. Капсула антигени бўйича фарқланувчи
капсулали Haemophilus influеnzaенинг 6 та серологик шакллари (a,b,c,d,e,f)
ичидан “b (Hib)” типидаги Haemophilus influenzaе одам патологиясида катта
аҳамиятга эга (Катосова Л.К., 1990).
Haemophilus influenzaенинг капсулали штаммлари, биринчи навбатда
Hib, турли шаклдаги инвазив (менингит, зотилжам) инфекцияларни
қўзғатади. Капсуласиз вариантлар одатда юқори нафас йўлларини
шикастлайди ва ўткир отит ривожланишини келтириб чақиради, бироқ бошқа
клиник шакллари ҳам бўлиши мумкин.
Hib инфекциясининг кенг тарқалган инвазив шакли менингит
ҳисобланади (Дёмина А.А., 1996). Сўнги йилларгача бу қўзғатувчи қатор
давлатларда, хусусан: АҚШ, Буюк Британия, Австралия, Янги Зеландияда
бактериал менингитнинг асосий сабабчиси бўлиб келди (Clemens D.A, 1990;
Levine P.H.,1999). АҚШда 5 ёшгача бўлган болалар орасида учрайдиган
барча менингит ҳолатларининг 60-70% ни гемофил менингити ташкил этарди
(Peltola H., 2005). Шунингдек эпиглоттитлар, зотилжам, ангина, мастоидит
каби ҳолатлар ҳам қайд этилган. Плевритларда гемофил этиология 6-20%
ҳолатда аниқланади (Наймушина Н.Б., 1986; Кузнецова Т.А., 1992). Гемофил
инфекциянинг энг кўп тарқалган ва айниқса болалар жамоаларида кўп
кузатиладиган шаклларидан бири инфекция ташувчанлик хусусияти
ҳисобланади. (Боронина Л.Г., 1998, Far Д.О., 2004).