Мавзунинг долзарблиги. Ҳозирги ўзбек адабий манбашунослиги ва матншунослиги олдидаги муҳим муаммолар умумлаштирилганда икки йирик йўналишни ташкил этади. Биринчиси – мамлакатимиз ва чет эллардаги фондларда сақланаётган миллий адабиётимиз тараққиётида ўзига хос ўринга эга, атоқли ижодкорларнинг турли сабабларга кўра эътибордан четда қолиб келган асарларини илмий изоҳлар билан нашрга тайёрлаш, иккинчиси – мавжуд адабий манбаларни миллий мафкура тамойилларига мос равишда маънавий-маърифий юксалиш, адабий-эстетик тафаккур тадрижи мезонлари асосида тадқиқ этишдир. Бинобарин, Ўзбекистон Республикаси Президенти И.А.Каримовнинг «Халқимиз сарчашмаларининг кўзлари қайтадан очилганлиги, жаҳон маданияти ютуқларига зўр ҳисса қўшган буюк аждодларимизнинг маданий ва маънавий мероси теранлиги ва чуқурлиги англаб олинганлиги, ҳар бир авлоднинг ўз ўтмишига, олижаноб миллий ва диний анъаналарига ҳурмат билан қараш, уларни асраб-авайлаш руҳида тарбияланаётганлиги, айни чоғда ҳозирги замон жаҳон цивилизацияси ва маънавияти қадриятларини ўзлаштириш ва уларга ошно бўлиш зарурлиги равшан англаб етилганлиги – мана шуларнинг ҳаммаси ҳаётбахш бир заминдирки, бизнинг янгиланиш ва халқимизнинг миллий ўзлигини англашини ошириш, аҳолининг сиёсий етуклиги ва фаоллигини кучайтириш борасидаги сиёсатимиз мана шу заминга таянади» , деган сўзлари тарихий ва адабий манбалар устида олиб борилаётган илмий ҳамда амалий тадқиқот ишларининг йўналишини белгилаб беради.