Жаҳон тилшунослигида борлиқни эстетик идрок этиш ва сўз қўллаш санъатига лингвокогнитив ва когнитопсихологик ёндашув натижасида бадиий тафаккур механизмини очиш, бадиий нутқнинг шаклланиши, унинг бадиий ҳамда лингвоэстетик таъсир даражасини очиб берувчи тадқиқотлар яратилаётганлиги эътиборга молик. Паремиологик бирликнинг бадиий матндаги коммуникатив, эмоционал-экспрессив, бадиий-эстетик вазифаси, асар бадииятига таъсири, олам ҳодисаларини образли ифодалашдаги аҳамияти кабиларни аниқлаш муҳим аҳамиятга эга. Халқ мақолларининг лингвопоэтик имкониятларини белгилаш, қаҳрамонлар нутқини
индивидуаллаштириш воситаси эканлигини аниқлаш, вариант ва инвариант ўртасидаги семантик ўзига хосликларини очиб бериш лингвистиканинг муҳим вазифаларидан бири ҳисобланади.