Тарихдан маълумки, XVIII – XIX асрлар Туркистон ҳаёти учун жуда машаққатли давр бўлди. Негаки, неча минг йиллик тарихга эга бўлган бу замин учта хонликка бўлиниши натижасида парокандаликка юз тутди. Биз биламизки, тарих ҳам, адабиёт ҳам ҳаётни тасвирлайди, бироқ уларнинг фарқи тасвир усулидадир. Тарих бўлиб ўтган воқеаларни ҳаққоний тасвирласа, адабиёт образли тасвирлайди. Мазкур XVIII – XIX асрлар тарихини, яъни халқнинг ўша даврдаги ижтимоий, сиёсий, иқтисодий ҳамда маданий ҳаётини экс эттирган, халқ манфаатларини ҳимоя қиладиган бадиий адабиёт юзага келди.