Бошланғич синф ўқувчилари ҳали ёш жаҳатидан кичик бўлишларига қарамай, характер, феъл-атворлари жуда мураккаб бўлади. Одатда, кичик ёшдаги мактаб ўқувчилик даври болаликнинг энг юқори поғонаси ҳисобланади. Ўқувчилар ҳали ўзида болаликнинг кўпгина хусусиятларини, яъни енгилтаклик, соддалик, ўйинқароқликни сақлаб қолиб, аммо таълим вазифаларини амалга ошириш учун керак бўлган, аниқ ва мантиқий фикрлашпайдо бўла бошлайди. Кичик мактаб ёшидаги болалар учун ўқув фаолияти етакчи ҳисобланади. У шу ёшдаги болаларнинг руҳий кечинмаларининг ривожланишида юз берувчи асосий ўзгаришларни белгилаб беради. Кўпчилик болалар мактабда чет тилини ўрганишни бошлашаётганда уни қизиқарли ва мароқли жараён деб ўйлашади. Лекин вақт ўтиши билан бу жараён унча осон эмаслигини тушуниб, чет тили улар учун ёқтирмаган фанлар қаторига кира бошлайди. Одатий таълим жараёни исталган натижаларни бермайди. Бошланғич синф ўқувчиларини фаол бўлиши учун турли рағбатлантирувчи усуллар кўп, лекин энг самаралиси бу ўйиндир. Ўйинлар қизғин тил амалиётини тарғиб қилади. Уйин–умумий уюшган фаолият бўлиб, у ҳаяжон, ақлий фаолият ва диққат эътиборни бир жойга мажассамланишини талаб этади.