Мазкур монографияда истиқлол даври ўзбек адабий танқидчилигида юз берган методологик ўзгаришлар, биринчи галда танқид тафаккуридаги янгиланиш жараёнлари тадқиқ этилади. Бунда асосий эътибор бадиий асарни тадқиқ ва талқин этиш, бащолашда шўро давридаги каби синфийлик ва партиявийлик ўрнига умумбашарий мезонлар кириб келаётганлиги, илмий холислик, объективлик, эстетик тамойилларга таяниш устивор йўналишга айланаётганлиги қатор тащлиллар асосида тадқиқ этилади.
Китоб адабиётшунос олимлар, тадқиқотчилар ва магистрантщамда бакалаврларга мўлжалланган