O’zbek tili o’zining so’zga boyligi, so’zdagi ma’no qirralari serobligi, shirali va jozibadorligi bilan ajralib turadi. A.Navoiyning “Muhokamat- ul- lug’atayn” asarida ham o’ta aniqlik va mahorat bilan ko’rsatib o’tilganidek, boshqa tillardan farqli o’laroq, sinonimik qatorning uzunligi, undagi har bir so’zning boy ma’noviy qirralarni izohlashi, tilimizda ma’nodosh so’zlarning ko’plab uchrashi va boshqa tilimizning ko’pgina ustun jihatlari bor shular qatorida tilimizda iboralar, o’xshatishlar ham o’ziga xoski, ular orqali aytilayotgan holat, vaziyat, narsalar, sezgilar, sifatlar haqida ongimizda jonli tasavvurlar teran teran aniqliklarda namoyon bo’ladi.