(Polyak xalq ertagi)
Bir dehqon yigit bo`lgan ekan, afti-angori shu qadar xarob ekanki, egnidagi kiyimlari mingyamoq, oyog`idagi chorig`i undan battar. Boshi oqqan tomonga ketib borarmish-u, yurishi sira unmasmish: oyoqlari qumga chuqur-chuqur botib ketar, yo`l chekkasidagi tikonli butalar kiyimini yumdalab tortar ekan. Shuncha yursa ham hali-veri yo`lning oxiri ko`rinay demasmish.
Dehqon yigitning oti Pavel ekan, onasi erkalab uni Pavlusha — Paveljon deb chaqirar ekan.
Xo`sh, Paveljon shu ketishida qayoqqa yo`l oldi ekan? Uyida oyog`ini cho`zib, mazza qilib o`tirsa bo`lmasmidi?