Маълумки, ўзбек субстанциал тилшунослигининг синтактик қурилишга ёндашуви асосида лисоний бирликларга имконият сифатида муносабатда бўлиш ётади. Шу маънода сўз бирикмаси қолиплари, эркин бирикув омиллари, гапнинг қурилиш қолиплари, гап ва сўз кенгайтирувчилари масаласи атрофлича тадқиқ этилди. Бироқ ўзбек мумтоз синтаксисининг асосий тушунчаларидан бўлган йиғиқ гап масаласи субстанциал таҳлил усуллари асосида илмий талқин этилмади, таъбир жоиз бўлса, талқин доирасидан четда қолди. Ҳолбуки, европа ва туркий тиллар орасидаги асосий синтактик фарқлардан бирини йиғиқ гап ташкил этар экан, унинг тегишли тил онтологик табиати асосидаги