Inson ongini zabt etib, uni komil va barkamol shaxs darajasiga olib chiqadigan ilohiy bir kuch bor, bu adabiyotdur. Aynan shu kuchli qurol bizni hayotda o’z o’rnimizni egallab olishimizda yaqindan ko’mak beradigan beminnat yo’lboshchimiz hamdir. Adabiyot inson va uning kamoloti uchun xizmat qilar ekan, demak u -xalq mulki. Hech birimiz har qanday davrda, har qanday sharoitda adabiyotsiz yashay olmaymiz. Zero, inson doimo tarbiyaga, ma’rifatga va badiiy zavq olishgada muhtoj. Shunday ekan, tarbiyaviy- estetik ahamiyatga ega bo’lgan asarlar hech qachon o’z qiymatini yo’qotmaydi. Bunday durdona asarlarni yaratish uchun esa ijodkorda nihoyatda katta bilim va ko’nikma bo’lmog’i lozim. O’zbek romanchiligiga asos solib, milliy nasr uchun yangi davrni boshlab bergan, adabiyotimizni zamonaviy jahon badiiyati yuksakliklariga yaqinlashtirgan ijodkor Abdulla Qodiriyni shunday yuksak iste’dod egasi deb baralla aytishimiz mumkin. Bu noyob iste’dod sohibi XX asr o’zbek adabiyoti tarixida faxrli o’rin egallaydi.