Қадим замонлардаёк одамлар мойини олиш мумкин бўлган ўсимликлардан фойдаланишган. Улар аввало, таркибида мойи жуда кўп ва осон ажратиб олиш мумкин бўлган ўсимликлардан фойдаланишган (зайтун, пальма мойлари). Аста-секин ёввойи ўсимликлар, қишлоқ хўжалик экинликларига айлантирилиб, мой ишлаб чиқариш хунари пайдо бўлишига ва ёғ-мой саноатининг таркиб топишига сабаб бўлди.
Бугунги кунда асосий уринни мойли ўсимликларнинг маданий турлари тўтади. Улар ёввойи турлардан унумдорлиги билан фарқ қилади. Ёғларни ишлаб чиқариш технологияси, ёғли уруғлар ва ёғлар хусусиятини ўрганишдан илгарилаб кетди. Ёғларни истемол қилиш ва ишлаб чиқаришга бир неча минг йил бўлишига карамай, уларни ўргана бошлаш нисбатан яқинда бошланди.