Мавзунинг долзарблиги. Марказий Осиё кўпгина маданий ўсимликларнинг пайдо бўлган марказларидан бири ҳисобланади. Шундай ўсимликлардан бири – соя озиқ-овқат, ем ва техникада хомашё сифатида қўлланилади. Соя донида 55 фоизгача юқори сифатли оқсил ва 20-27 фоизгача мой мавжуд. Унинг илдизларида тупроқни биологик азотга бойитувчи бактериялар ҳосил бўлади. Шунинг учун ҳам ундан кейин экиладиган экинлар ҳосилдорлигини оширишда катта аҳамиятга эга.
Юртимизнинг тупроқ-иқлим шароитлари соядан 3,0-3,5 т/га гача ҳосил олиш имконини беради. Бунинг учун барча технологик операцияларни бажаришда замонавий агротехник усуллардан фойдаланиш зарур. Соя уруғи пунктир ва уялаб экишни тақозо этади. Уялаб экилганда ҳар бир уяга тушадиган уруғ сони аниқ бўлиши керак. Уялаб экиш ёмғир кўп бўлиб, ер юзасида қатқалоқ пайдо бўлиши натижасида уруғ қатқалоқни ёриб чиқа олмайдиган вақтларда яхши самара беради.
Юртимизда соя уруғи пахта сеялкалари билан экилади. Бунинг учун экиш аппаратларидаги экувчи дисклар тешиклари гуруҳлаб жойлаштирилади. Бундай аппаратларнинг экиш аниқлиги пастлиги туфайли ҳар бир уяга тушадиган уруғлар сони ҳар хил бўлиб, уялардаги ўсимликларнинг сони ҳам ҳар хил бўлади ва натижада уларни яганалаш учун қўл меҳнати талаб қилинади.