Мамлакатимизда мустақиллик йилларида “Алпомиш” достонининг 1000 йиллиги кенг нишонланди (1999), Термиз шаҳрида афсонавий қаҳрамон - Алпомишга ҳайкал ўрнатилди. Президентимиз И.Каримов ўзининг “Юксак маънавият – енгилмас куч” номли асарида шундай фикрларни билдирган эди: “халқ оғзаки ижодининг ноёб дурдонаси бўлмиш “Алпомиш” достони миллатимизнинг ўзлигини намоён этадиган, авлодлардан-авлодларга ўтиб келаётган қаҳрамонлик қўшиғидир. Агарки халқимизнинг қадимий ва шонли тарихи туганмас бир достон бўлса, “Алпомиш” ана шу достоннинг шоҳ байти, десак, тўғри бўлади. Бу мумтоз асарда тарих тўфонларидан, ҳаёт-мамот синовларидан омон чиқиб, ўзлигини доимо сақлаган эл-юртимизнинг бағрикенглик, матонат, олижаноблик, вафо ва садоқат каби эзгу фазилатлари ўз ифодасини топган”1.
“Алпомиш” эпоси француз халқининг қаҳрамонлик эпоси “Роланд ҳақидаги қўшиқ” билан ҳар томонлама ҳамоҳангдир.