O`zbekdek o’ziga o’zi g’alva orttirib, o’z qobig’iga o’z ixtiyori bilan o’ralib, kundalik tashvishlarga ko’milib yashaydigan xalq bu olamda tag’in bormi ekan?! Har bir o’zbekning boshida bir dunyo tashvish – dunyo tashvishi: uylanish, o’g’il-qizlarni o’stirib-undirish, ularga sep yig’ish-uy qurish, keyin uzatish-uylantirish, xullas, ish, ish, ish: na huzur, na halovat,na safar, na sayohat, na orom, na farog’at!.. Shunga yarasha... Mayli, hech kim «Mana, fidoyi o’zbek!» deb haykal qo’ymasin. Mayli, minnatdor bo’lib rahmat ham aytmasin. Aqalli yomonotliq qilmay, bir og’izgina «Ey, yashang-e, omon bo’ling-e!» desa ekan!.. «Tuya lo’k-lo’k etadi, ustida karvon o’tadi». Xolbuki tuyaning o’zi ham dunyoning ustuni emas! Lo’killay-lo’killay bu olamdan o’tadi-ketadi kunlardan bir kuni!..