Hayot abadiy

Sovxozning bosh agronomi Nodir Ro’ziqulov majlisdan qattiq tanqid yeb chiqdi. Uyga kelib, o’zi yoqtirmaydigan qaynanasining «hemirisi yo’q ekspeditori ham yangi uchastka qurib olyapti, yer bo’lsa sizni qo’lingizda» degan gapini eshitib: «Mening bo’lgan turganim shu. Chidamasangiz qizingizni olib ketavering!» — dedi. Xotini ham shuni kutib turganday qizchasini ko’tarib, onasiga ergashdi. Nodir ko’chaga chiqib, o’zini qopmoqchi bo’lgan qo’shnisining itiga kesak otgan edi, itga qattiq tegdi shekilli, u shunday vang’illab qochdiki, endi ko’knori ichib, boshiga choponini tortayotgan bangi qo’shnigor kayfi uchib, darrov devordan qaradi. Nodirni ko’rib nima gapligini so’radi. Nodir aybini bo’yniga olgan edi, u: «Hayf sizga-ey, xo’jayin, kuchingiz shu tilsiz maxluqqa yetdimi! Kuchingiz juda oshib, qo’lingiz qichiyottan bo’lsa, sekin meni chaqirmaysizmi!» deb, Nodirning ta`bini tirriq qildi, buyam yetmaganday, itini ayvonga chaqirib, unga shunday baqirdiki...