Mamat molxonasining tomiga loy qordi. Yaxshilab suvab qo’ymasa bo’lmaydi. Tomning sog’ joyi qolmagan. Sal yomg’ir shivalaguday bo’ldi degancha, ikki kecha-kunduz tomchi tomib yotadi. Bir yo’lini qilib, yozga chiqib olishdi. U bo’ldi-bu bo’ldi, qarashsa, kuz ham kelib qolyapti. Xotini qo’ymadi. Har qalay, xotinlarning ham boriga shukr. Ba`zida to’g’ri, ba`zida noto’g’ri gapni aytib, erlarini yo’lga solib turishadi. Mamatning o’zi sal dangasaroq. Hovlida biron ish chiqadigan bo’lsa, darrov otiga minib, bedazorga borishim kerak, brigadir aytgan, deb jo’nab qoladi. Shunaqa bo’lgandan keyin uni hal qil, buni hal qil, deb turgan xotinga ham rahmat.