G’ildirakli uy

Bir zamonlar tog’ va vodiy tutashgan joydagi ko’rkam qishloqda bir dehqon yasharkan. U pastdakkina, ko’rimsiz guvalakdan qilingan ayvoni yo’q uychasida xotini-yu bolalari bilan umr kechirarkan. Dehqon bo’sh qolgan paytlarida ko’chaga chiqib supachada o’tirishni, o’tkan-ketgan bilan laqillashni qish kunlarini shunday o’tkazishni xush ko’rarkan. Vodiy yonboshidagi ko’rkam qishloqqa bahor kelibdi. Hammayoq ko’m-ko’k bo’libdi. Bog’larda gullar ochilibdi. Gullarga shaydo qushlar sayray boshlashibdi. Ishlar qizigandan qizib ketibdi. Dehqon erta tongdan to qorong’i tushguncha terlab-pishib ishlay boshlabdi. Yerdan mo’l-ko’l hosil olish uchun qo’li-qo’liga tegmay mehnat qilishga kirishibdi.