Farmonbibi qal’asiga shturm. Bolsheviklar ololmagan qo’rg’on (hikoya)

Ming to’kkiz yuz yetmish oltinchi yilning may oyida Hamza teatri oldida «Tez kunda «KELINLAR QO`ZG`OLONI» ko’rsatiladi», degan afisha paydo bo’ldi. Bir oyga yaqin turib qolgan afishaning bo’yoqlari yomg’irda yuvilib, oftobda oqarib ketganidan uni tez-tez yangilab qo’yardilar. Ammo tomoshaning qachon ko’rsatilishidan xamon darak yo’k edi. Ichkarida bo’layotgan hangomalardan, «sen-men»gacha borgan tortishuvlardan, pesani yo’qqa chiqarish, uni badnom qilish uchun bo’layotgan janglardan besabr tomoshabinning xabari yo’q edi. Kommunist shoirlar o’zbek xalqi nomidan: «Kim edik tarixda biz, nomi yo’q qashshoq gado», deb turgan bir paytda, maktab bolalari: «O`ris tili og’a tilim — ona tilim», deb ko’shiq aytayotgan bir paytda, «Mening dadam ikkita, biri — Stalin, biri — o’zimning dadam!» deganda, dadasining: «Iya, xotinni sherikchilikka olgan ekanmiz-ku!» deb to’nini yelkasiga tashlab uydan chiqib ketgani va qaytib kelmagani, xotinini ulug’ Stalindan rashk qilgani salbiy baxolangan bir paytda manavi tuturuqsiz, g’oyasiz, hatto zararli «Kelinlar qo’zg’oloni»ning paydo bo’lishi yoz chillasida yoqqan qordek, tanqid ahlini gangitib qo’ygan edi.