Tashqarida itning vovullagani eshitildi. Men bilan injener Ananev va uning yordamchisi student fon Shtenberg it kimga vovullayotganini ko’rish uchun barakdan tashqariga chiqdik. Men mehmon bo’lganimdan barakdan chiqmasligim ham mumkin edi. Iqror bo’layki, ichilgan vinodan boshim aylanib turgani uchun tashqari chiqib, sof havoda nafas olishni orzu qilib turardim.
— Hech kim yo’q-ku... — dedi Ananev, biz tashqariga chiqqanda. — Nega bekorga vovullaysan Azorka? Ahmoq!
Tevarak-atrofda hech kimsa ko’rinmaydi. Xonaki qora it—ahmoq Azorka bekorga vovullagani uchun uzur so’raganday cho’chibroq yonimizga keldi-da, dumini likillatdi. Injener engashib, uning ikki kulog’i orasini siladi.