Бутунжаҳон туристик ташкилотининг
хулосасига кўра, XX асрнинг иккинчи ярми – туризм даври, деб бежиз
аталмаган. Чунки дунё аҳолиси яшаш даражасининг нисбатан кўтарилиши,
глобал миқёсдаги урушларнинг бўлмаётганлиги, транспорт-коммуникация
воситаларининг тез суръатларда ўсиши, хизмат кўрсатиш соҳасига
давлатларнинг кўпроқ эътибор қаратиши сайёҳлар сонининг кейинги 20-30
йил ичида 23-30 млн. дан 860 млн. кишига кўпайишига олиб келди.1 Бу
жараёндан мамлакатимиз ҳам четда турмади. Собиқ Иттифоқ даврида
фақатгина тарихий туризм билан чекланиб қолган Ўзбекистонда эндиликда
диний, маънавий-маърифий, экологик, спорт каби туризм турлари жадал
суръатларда ривожланмоқда. Мазкур масалага мамлакатимиз раҳбари Ислом
Каримов алоҳида эътибор қаратиб, “Ўзбекистоннинг дам олиш ва
саломатликни тиклаш имкониятлари саёҳат маршрутларининг хилма-хил
турларини ташкил этишга ва саёҳатчиларни бутун йил давомида қабул
қилишга шароит яратади”, 2 деган эди.