Юрак, қон-томир касалликлари кенг тарқалишга мойил бўлиб, даво тадбирларини ўтказилишига қарамай ногиронликка ва эрта ўлимни содир бўлишига олиб келади. Замонавий кардиология шу кунларда ташхислаш, даволаш, янги дори-дармонларни ва жаррохлик усулларини ишлаб чиқишда юқори кўрсаткичларга эришмокда. Шундай бўлса ҳам, бу касалликларнинг аксарияти сурункали кечиши ва вақт ўтган сари беморнинг холати
оғирлашиши тиббиёт йўналишидаги мутахассисларни янгича фикрлашга мажбур қилиб, патологиянинг асл моҳиятини ва бошка соҳалар билан ўзаро муносабатини қайта кўриб чиқишга ундайди. Бу борада кардиологиянинг реабилитация йўналишида ривож топиши мақсадга мувофиқдир.