ХХI аср глобаллашув асри деб аталмоқда.Дарҳақиқат,шиддат билан ривожланаётган ҳозирги даврда давлатнинг миллий ва халқаро- ҳуқуқий тизимини лозим даражада такомиллаштириш борасида изчил ва самарали сиёсатни амалга ошириш оғир вазифа бўлиб қолмоқда.
XX аср тугаб- XXIасрга қадам қўйилганда инсоният келажакка катта умид билан қараган эди. Чунки инсонлар давлатлар ичида бирин -кетин юз берган
қуролли можаролардан, ядро қуроли хавфининг бартараф этилмаганлигидан, юқумли касалликлар ва очликдан миллионлаб одамларнинг ҳаётдан бевақт
кўз юмишидан чарчаган эди.Афсуски, инсоният XXI асрга қадам қўйганига
10 йил бўлибдики ҳам, бундай муаммолар буткул тугатилгани йўқ.
Бугун глобаллашув барча соҳаларни ўз ичига қамраб олганлиги барчамизга
маълум.Бу ҳақда халқаро актларда ҳам таъкидланмоқда.Жумладан, Б М Т Бош Ассамблеясининг 2000 йилдаги 55\102 резолютциясида таъкидланганидек, “глобаллашув нафақат иқтисодий жараён бўлиб қолмай, у
ижтимоий, сиёсий, экологик, маданий ва ҳуқуқий жиҳатларга ҳам эга.”1 Глобаллашув цивилизатция концепциясига ҳам ўзгартиришлар киритди. Бу билан бугунги кунда ҳар бир давлат ўзининг ҳам ички, ҳам халқаро фаолиятида бошқа давлатлар билан кўпроқ ҳисоблашишига тўғри келмоқда.