Ўзбек тили бошқа туркий тиллардан кўп шевалилиги билан фарқланади. Ўтган тарихий давр ичида ўзбек шевалари тўҳтовсиз тараққий этди. Унинг тараққиёт тарихи ва ҳозирги даврини тушуниш ва изоҳлашда шева, диалект, лаҳжа деган терминлар қўлланадики, уларнинг лугавий ва терминологак маъноларини билиш албатта зарурдир. Шева форсча «равиш», «йусин» деган маъноларни билдириб, фанда бирор тилнинг ўзига хос лексик, фонетик ва грамматик хусуситлари билан фарқланиб турадиган кичиқ қисмини англатади.