Мамлакатимиз жаҳон цивилизацияси тизимида ўзига муносиб ўринни эгаллаш борасида ўзини Фани ва маънавиятини кириб келаётган XXI аср талабига жавоб берадиган даражага кўтариш учун илғор илмий, ижтимоий – сиёсий, ҳуқуқий ва фалсафий ғоялар, қадриятлар Билан бойитмоқда. Айни пайтда жамиятда содир бўлаётган туб ўзгаришлар маънавият жабҳаларида ўзларини хилма – хил ифодасини топмоқда. Бу эса ўз навбатида кишиларни руҳиятида, дунёқарашида чуқур из қолдирмоқда. Шуларга монанд ҳолга республикамизда шаклланаётган истиқлол маънавияти ва мафкурасининг назарий негизини ташкил қилган фалсафа ўзининг мазмуни ва сиймосини янгиламоқда. Бундай шароитда диалектик тафаккурнинг бой хазинасидан фойдаланиш муҳим аҳамиятга эга. Олам, жамият ва маънавият соҳаларида рўй берадиган тараққиёт ва янгиланишларни ҳар томонлама, чуқур тушуниш учун инсоният самарали воситани – диалектик тафаккур усулини ишлаб чиққан. Ўқувчи ёшлар учун бу усулини ўзлаштириш йўлларидан бири диалектика таълимоти, унинг тушунчалари ва тамойилларини ижодий ўрганиб олишдир.