Моллюскаларнинг алоҳида тип сифатида ўрганила бошланганлигига бир ярим асрдан кўпроқ вақт бўлди. Аслида моллюскаларга бўлган қизиқиш қадим замонлардан бошланган бўлиб, қадимий қўлёзмаларда келтирилишича, Х асрдаёқ садаф тақинчоқлар кенг тарқалган. Лекин моллюскаларнинг илмий жиҳатдан тадқиқ қилиниши эса XVIII асрнинг иккинчи ярмига тўғри келади. [1, 11-б; 2, 57-б; 6, 8-б].
Адабиётларда қайд қилинишича, Ўрта Осиёни табиий географик жиҳатдан батафсил ўрганиш мақсадида XIX асрнинг иккинчи ярмида П.П.Семёнов-Тянь-Шаньский (1856-1857), Н.А.Северцов (1857-1858), А.П.Федченколар (1868-1871) томонидан қатор йирик илмий экспедициялар ташкил этилган