Ma’lumki, bug’doy yetishtiriladigan maydoni bo’yicha donli ekinlar ichida birinchi o’rinda turadi. Jahon bo’yicha keyingi 30 yil ichida bug’doyga bo’lgan talab ikki barobar ortib, bug’doy yetishtirish miqdori 600 mln. tonnaga yetdi. 1998-2000 yillari barcha donli ekinlar maydoniga nisbatan bug’doy ekilish maydoni rivojlanayotgan mamlakatlar bo’yicha 23 %, Sharqiy Yevropa va MDH bo’yicha 51 %, taraqqiy etgan mamlakatlar bo’yicha 47 %, jahon bo’yicha 32 % ni tashkil etadi . Ilmiy bashoratlarga ko’ra yaqin 20 yilda bo’g’doyga bo’lgan talab 40 % ga oshadi va 2020 yili jaxon bo’yicha bug’doyga talab 840 mln. tonnani tashkil etadi. Buning 2/3 qismi taraqqiy etayotgan mamlakatlar hisobiga to’g’ri keladi. Yuqoridagi talabni qondirish uchun jahon bo’yicha bug’doy hosildorligini gektariga 2,5 tonnadan 4,2 tonnaga yetkazish kerak bo’ladi (Radjaram, 2003).
O’zbekistonda 5,4 mln. tonna don yetishtirilib, shuning 4,8 mln. tonnasini bug’doy tashkil etadi. O’zbekiston Respublikasi bo’yicha shu yili 5,1 mln. tonna g’alla yetishtirilib, sug’oriladigan yerlarda o’rtacha 44 sentnerdan hosil olindi. Jahonda yirik seleksioner olimlarning yutuqlarini o’rganish shuni ko’rsatadiki, qancha ko’p boy, genetik jihatdan turli tuman boshlang’ich ashyo o’rganilsa, seleksiya jarayonida ilmiy asoslangan ilg’or usullar ko’llanilsa, Vavilovning uzining madaniy o’simliklarning kelib chiqish markazlari haqidagi ta’limotida seleksiya ishida dastlabki ashyoni tanlash asosiy masala ekanligini kayd kilgan. 2000 yildan boshlab jahon kolleksiyasidan kalta poyali yumshoq bug’doy navlarini SIMMIT (Meksika)dan,