📜 Инструкция по применению Никаприл Плюс
💊 Состав препарата Никаприл Плюс
✅ Применение препарата Никаприл Плюс
📅 Условия хранения Никаприл Плюс
⏳ Срок годности Никаприл Плюс

ҚЎЛЛАШ БЎЙИЧА ЙЎРИҚНОМА

НИКАПРИЛ ПЛЮС

NIKAPRIL PLYUS

 

Препаратнинг савдо номи: Никаприл Плюс

Таъсир қилувчи моддалар (ХПН): Рамиприл, гидрохлортиазид.

Чиқарилиш шакли: Капсулалар контур-уяли ўрамда.

Бир капсуланинг таркиби:

2,5 мг+12,5 мг ли 1 капсула сақлайди:

фаол моддалар: рамиприл – 2,5 мг, гидрохлортиазид-12,5 мг

ёрдамчи моддалар: крахмал желатинланган.

5 мг+12,5 мг ли 1 капсула сақлайди:

фаол моддалар: рамиприл – 5 мг, гидрохлортиазид-12,5 мг

ёрдамчи моддалар: крахмал желатинланган.

Фармакотерапевтик гурухи: Антигипертензив восита (ААФ ингибитори).

Фармакологик хусусиятлари

Мажмуавий препарат, таъсири унинг таркибига кирувчи компонентларнинг хусусиятлари билан боғлиқ.

Рамиприл – ААФ ингибитори, рамиприл «олддори» бщлиб, жигарда унинг метаболизми натижасида рамиприлат ҳосил бўлади, у ААФ ни ингибирлайди. Артериал гипертензияси бўлган пациентлардаги рамиприлнинг антигипертензив ва гемодинамик самаралари, резистив томирларнинг кенгайиши ва умумий периферик қаршиликнинг пасайишини натижаси бўлиб, бу ўз навбатида артериал босимни (АБ) аста-секин пасайтиради. Юрак ритми одатда ўзгармайди. Узоқ муддатли даволашда чап қоринчанинг гипертрофияси юракнинг фаолиятига салбий таъсир қилмасдан камаяди. Бир дозанинг гипотензив самараси қабул қилинганидан кейин 1-2 соат ўтгач намоён бўлади, 3-6 соат ўтгач максимумига етади ва 24 соат давом этади. Рамиприлнинг максимал гипотензив таъсири препарат доимо қабул қилинганида одатда 3-4 ҳафтада ривожланади ва узоқ муддат тутиб турилади. Препаратни қабул қилишни кескин тўхтатиш артериал босимни тез ва аҳамиятли ошишига олиб келмайди.

Рамиприл шунингдек сурункали юрак етишмовчилигини даволаш учун ҳам самаралидир. Миокард инфарктидан кейинги сурункали юрак етишмовчилигининг белгилари бўлган пациентларда препарат тўсатдан ўлим хавфини, юрак етишмовчилигини оғир/резистент етишмовчиликка ўтишини пасайтиради ва юрак етишмовчилиги сабабли госпитализациялар сонини камайтиради.

Рамиприл томир касалликлари (юракнинг ишемик касаллиги, ўтказилган инсульт ёки периферик томирларнинг касалликлари) ёки қандли диабет оқибатида кардиоваскуляр хавфи юқори ва бўлган энг камида битта қўшимча хавф омили (микроальбуминурия, артериал гипертензия, умумий холестерин даражасини ошиши, юқори зичликдаги липопротеидларнинг паст даражаси, чекиш) бўлган пациентларда, миокард инфаркти, инсульт ва юрак-томир касалликлари оқибатидаги ўлим частотасини анча пасайтиради. Препарат шунингдек умумий ўлим кўрсаткичини ва реваскуляризация бўйича муолажаларга эҳтиёжни пасайтиради, сурункали юрак етишмовчилигини пайдо бўлиши ва ривожланишини секинлаштиради. Қандли диабети бўлган пациентларда ҳам, усиз ҳам препарат мавжуд бўлган микроальбуминурияни ва нефропатияни ривожланиш хавфини аҳамиятли пасайтиради. Бу самаралар артериал босими ҳам юқори бўлган, ҳам нормал бўлган пациентларда ҳам аниқланади.

Гидрохлортиазид – тиазид диуретик. Натрий ва хлор ионларини чиқарилишини ошириб, буйракнинг дистал найчалари даражасида таъсир қилади.

Гидрохлортиазид билан даволашнинг бошида натрий ва суюқликни чиқарилишини ошиши  натижасида томирларда суюқликнинг ҳажми камаяди, бу артериал босимни (АБ) пасайишига ва юракдан қонни отилиб чиқишини камайишига олиб келади.

Гипонатриемия ва суюқлик ҳажмини камайиши оқибатида ренин-ангиотензин-альдостерон тизими фаоллашади. Ангиотензин II нинг концентрациясини реактив ошиши АБ ни пасайишини қисман чеклайди. Даволаш давом эттирилганида гидрохлортиазиднинг гипотензив самараси умумий периферик томирларнинг қаршилигини камайишига асосланган. Ренин-ангиотензин-альдостерон тизимининг фаоллашувини натижаси қоннинг электролит балансига, сийдик кислотасига, глюкоза ва липидларга таъсири бўлиб, бу антигипертензив даволашнинг самарадорлигини қисман нейтраллайди. АБ самарали пасайтиришига қарамасдан, тиазид диуретиклар юрак ва қон томирлардаги сруктур ўзгаришларни камайтирмайдилар.

Рамиприл ва гидрохлортиазидни бир вақтда буюриш қўшимча антигипертензив таъсирни кучайишига олиб келади. Бундан ташқари, ААФ ингибитори диуретик билан даволаш оқибатидаги метаболик самараларни олдини олади ёки сусайтиради ва юрак ва қон томирлардаги структур ўзгаришларга ижобий таъсир кўрсатади. ААФ ингибитори ва гидрохлортиазидни бир вақтда буюриш, ҳар бир препарат алоҳида қўлланганида етарли даражада самарали бўлмаганида ёки монотерапия препаратнинг максимал дозаларини ишлатишни тақазо этилганида, ва бу нохуш самараларининг ривожланиш тез-тезлигини ошишини назарда тутиб қўлланади. Ушбу мажмуа яхшироқ терапевтик самара олиш ва нохуш самараларини ривожланишини пасайтириш имкониятини беради.

Мажмуанинг антигипертензив самараси одатда 24 соат давомида сақланади.

Фармакокинетикаси

Рамиприл ичга қабул қилинганидан кейин меъда-ичак йўлларидан тез сўрилади, сўрилишининг тўлиқлиги 50-60%, овқат сўрилишини секинлаштирмайди. Қон зардобида максимал концентрациясига 1 соатдан кейин эришилади.

Рамиприл жигарда фаол метаболити – рамиприлат ҳосил бўлиши билан метаболизмга учрайди, унинг фаоллиги рамиприлга ва фаол бўлмаган дикетопиперазинга нисбатан 6 марта юқори, у сўнгра глюкуронланади. Қон зардобида рамиприлатнинг максимал концентрациясига қабул қилинганидан кейин 2-4 соат ўтгач эришилади, мувозанат концентрациясига – 4-нчи кунида эришилади.

Тахминан 73% рамиприл ва 56% рамиприлат қон плазмаси оқсиллари билан боғланади. Рамиприл ва рамиприлат организмдан асосан сийдик билан (тахминан (60%) асосан метаболитлари кўринишида, қабул қилинган дозанинг 2% дан камроғи ўргармаган рамиприл кўринишида чиқарилади.

Рамиприл бир неча босқичда чиқарилади. Терапевтик доза буюрилганидан кейин ярим чиқарилиш даври 13-17 соатни ташкил қилади.

Ҳайвонлардаги тадқиқот препаратни сут билан секрециясини аниқламаган. 65 дан 76 ёшгача бўлган соғлом кўнгиллиларда ўтказилган тадқиқотлар, рамиприлнинг фармакокинетикасини ёш соғлом кўнгиллилардаги фармакокинетикасидан фарқ қилмаслигини кўрсатган.

Буйраклар фаолияти бузилганида рамиприл ва унинг метаболитларини чиқарилиши, креатинин клиренсининг пасайишига пропорционал секинлашади. Буйрак етишмовчилиги бўлган пациентларда рамиприл ва рамиприлатнинг метаболизми секинлашиши, қон зардобида рамиприлатнинг концентрацияси эса ошиши мумкин.

Гидрохлортиазид асосан ўникки бармоқ ичак ва ингичка ичакнинг проксимал бўлимида сўрилади. Сўрилиши 70% ни ташкил қилади ва овқат билан қабул қилинганида 10% га ошади. Қон зардобида максимал концентрациясига 1,5-3 соат ўтгач эришилади. Тақсимланиш ҳажми тахминан 3 л/кг. Қон плазмаси оқсиллари билан 40% га боғланади. Препарат эритроцитларда тўпланади, тўпланиш механизми номаълум. Жигарда метаболизмга учрамайди, препаратнинг 95% ўзгармаган ҳолда асосан буйраклар орқали чиқарилади. Соғлом кўнгиллиларда ва артериал гипертензияси бўлган пациентларда гидрохлортиазиднинг буйрак клиренси тахминан 5,58 мл/с (335 мл/мин) ни ташкил қилади. Гидрохлортиазид икки фазали чиқарилиш профилига эга. Ярим чиқарилиш даври (Т1/2) бошланғич фазасида 2 соатни, якуний фазасида эса (қабул қилгандан кейин 10-12 соат ўтгач) – тахминан 10 соатни ташкил қилади. Йўлдош тўсиғи орқали ўтади ва амниотик суюқликда тўпланади. Киндик венасининг қонидаги гидрохлортиазиднинг зардоб концентрацияси, амалда она қонидаги билан бир хил. Амниотик суюқликдаги концентрацияси киндик венасидан олинган қон зардобидаги концентрациясидан 19 марта юқори. Кўкрак сутидаги гидрохлортиазиднинг даражаси жуда паст. Эмизиш вақтида оналари гидрохлортиазид олган эмизикли болаларнинг қон зардобида гидрохлортиазид аниқланмаган.

Юрак етишмовчилиги бўлган пациентларга гидрохлортиазид буюрилганида унинг сўрилиши касаллик оғирлигининг даражасига пропорционал 20-70% га пасаяди. Гидрохлортиазиднинг Т1/2 28,9 соатгача ошади; буйрак клиренси 0,17-3,12 мл/с (10-187 мл/мин, ўртача 1,28 мл/с (77 мл/мин) ташкил қилади.

Рамиприл ва гидрохлортиазид бир вақтда буюрилганида фармакокинетикасига ўзаро таъсир қилмайди.

Қўлланилиши

Артериал гипертензия (мажмуавий даволаш кўрсатилган пациентларда) да қўлланади.

Қўллаш усули ва дозалари

Никаприл Плюс ичга, яхшиси эрталаб, овқат қабул қилишдан қатъий назар қабул қилинади. Рамиприл/гидрохлортиазид мажмуасини буюриш фақат алоҳида компонентларининг дозалари шахсий танланганидан кейин тавсия этилади. Дозани камида 3 ҳафталик интервал билан ошириш мумкин. Одатдаги тутиб турувчи доза 1 капсула Никаприл Плюс (2,5 мг рамиприл ва 12,5 мг гидрохлортиазид) ни ташкил қилади. Максимал доза – 2 капсула (5 мг рамиприл ва 12,5 мг гидрохлортиазид).

Диуретиклар билан даволанаётган пациентларда, симптоматик гипотензия ривожланишининг олдини олиш учун, Никаприл Плюс билан даволашни бошлашдан энг камида уч кун олдин даволашни бекор қилиш ёки диуретиклар дозасини пасайтириш керак. Даволашни бошлаш олдидан буйраклар фаолиятини текшириш керак.

Буйраклар фаолиятининг бузилишида дозалаш

Креатинин клиренси секундига 0,5 мл дан кўпроқ ёки зардоб креатинини 265 мкмоль/л (3 мг/100 мл) дан камроқ пациентларга препаратнинг одатдаги дозалари буюрилиши мумкин.

Ножўя таъсирлари

Умумий кўринишлар: ҳолсизлик, юқори сезувчанлик реакциялари (ангионевротик шиш, тромбоцитопеник пурпура), некрозловчи ангиит, иситма, респиратор дистресс-синдром, шу жумладан пневмонит ва ўпка шиши, анафилактик реакциялар.

Юрак-томир тизими томонидан: юрак уриши, юрак ритмининг турли бузилишлари, артериал босимни яққол пасайиши, ортостатик гипотензия, юракни тўхтаб қолиши, миокард инфаркти, цереброваскуляр инсульт, стенокардия, Рейно синдроми.

Овқатҳазм қилиш йўллари томонидан: оғизни қуриши, глоссит, стоматит, сўлак безларини яллиғланиши, анорексия, кўнгил айнаши, қусиш, диарея, қабзият, метеоризм, эпигастрийда оғриқлар, ичак санчиқлари, илеус, панкреатит, жигар етишмовчилиги, гепатит, сариқлик, мелена.

Нафас тизими томонидан: ринит, синусит, фарингит, овозни бўғилиши, бронхоспазм, пневмония, ўпка инфильтратлари, эозинофил пневмония, ўпка артериясининг эмболияси, ўпка инфаркти, ўпка шиши.

Сийдик жинсий тизими томонидан: олигурия, гинекомастия, потенцияни пасайиши, буйрак етишмовчилиги, буйраклар фаолиятини бузилиши, интерстициал нефрит.

Аллергик реакциялар: эшакеми, қичишиш.

Тери қопламалари томонидан: кўп терлаш, тошма, эксфолиатив дерматит, токсик эпидермал некролиз, кўп шаклли эритема, Стивенс-Джонсон синдроми, ўраб олувчи темиратки, алопеция, фотосезувчанлик.

Марказий нерв тизими томонидан: депрессия, атаксия, уйқучанлик, уйқусизлик, безовталик, асабийлик, периферик нейропатия (парастезиялар, дисестезия).

Лаборатория кўрсатгичлари: гипокалиемия, гиперкалиемия, гипомагниемия, гиперкальциемия, гипонатриемия, гипохлоремик алколоз, гипергликемия, глюкозурия, гиперурекемия, гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, «жигар» ферментларининг фаоллигини ошиши, гипербилирубинемия, лейкоцитоз, эозинофилия, нейтропения, лейкопения, агранулоцитоз, анемия, панцитопения.

Бошқалар: адабиётда таърифланган югириксимон синдром (тана ҳароратини ошиши, миалгия ва артралгия, серозит, васкулит, эритроцитларнинг чўкиш тезлигини ошиши, лейкоцитоз ва эозинофилия, тери тошмаси, антинуклеар антителаларга ижобий тест).

Қўллаш мумкин бўлмаган ҳолатлар

– юқори сезувчанлик (шу жумладан препаратнинг алоҳида компонентларига ёки сульфонамидларга);

– ААФ ингибиторларини қўллаш билан боғлиқ бўлган анамнездаги ангионевротик шиш, шунингдек наслий ёки идеопатик ангионевротик шиш;

– оғир буйрак етишмовчилиги (креатинин клиренси 30 мл/мин дан кам);

– оғир жигар етишмовчилиги;

– бирламчи гиперальдостеронизм;

– Аддисон касаллиги;

– подагра;

– порфирия;

– ҳомиладорликнинг иккинчи ва учинчи уч ойлиги, эмизиш.

– 18 ёшгача бўлган болаларда қўллаш мумкин эмас.

Қуйидаги ҳолатларда эҳтиёткорлик билан буюрилади:

– буйрак артерияларининг икки томонлама стенози ёки якка буйрак артериясининг стенози, буйраклар фаолиятини бузилиши (креатинин клиренси 30-75 мл/мин);

– аорта оғзининг яққол стенози, ёки идиопатик гипертрофик субаортал стеноз;

– юрак ишемик касллиги ва цереброваскуляр касалликлар (шу жумладан мияда қон айланишини етишмовчилиги);

– сурункали юрак етишмовчилиги;

– бириктирувчи тўқиманинг оғир аутоиммун тизимли касалликлари (шу жумладан қизил югирик, склеродермия);

– суяк кўмигида қон ҳосил бўлишини сусайиши;

– қандли диабет;

– гиперкалиемия;

– буйраклар кўчириб ўтказилганидан кейинги ҳолат;

– айланаётган қон ҳажмининг пасайиши билан бирга кечувчи ҳолатлар (диуретиклар билан даволаш натижасидаги, ош тузининг истеъмол қилиш чекланганидаги, диарея ва қусишдаги);

– кексалик ёши.

 

Махсус кўрсатмалар

Никаприл Плюс қабул қилинганидан кейин бўлиши мумкин бўлган артериал гипотензия, оғир юрак етишмовчилиги ва гипонатриемияси, оғир буйрак етишмовчилиги, артериал гипертензияси ёки чап қоринчанинг дисфункцияси бўлган пациентларда ва, айниқса диуретиклар билан даволаш, тузсиз парҳез, диарея ёки гемодиализ натижасидаги гиповолемияси бўлган пациентларда кузатилиши мумкин. Биринчи дозани қабул қилинганидан кейин артериал гипотензия ва унинг жиддийроқ асоратлари камдан-кам учрайдиган ва ўткинчи кўринишлардир. Иложи бўлса, препарат билан даволашни бошлашдан олдин диуретикларни бекор қилиш билан, ундан сақланиш мумкин. Буйраклар фаолиятини бузилиши бўлган пациентларда (креатинин клиренси 0,5 дан 1,3 мл/с гача) эҳтиёткор бўлиш керак. Гидрохлортиазид қабул қилаётган пациентларда азотемия ривожланиши мумкин. Буйраклар фаолияти бузилган пациентларда препаратнинг тўпланишининг белгилари намоён бўлиши мумкин.

Буйрак артерияларининг икки томонлама стенози ёки якка буйракнинг буйрак артериясини стенози бўлган пациентларга Никаприл Плюсни буюришдан сақланиш керак, чунки бу буйрак фаолиятини ёмонлашишига ёки ҳатто ўткир буйрак етишмовчилигига олиб келиши мумкин. Юрак ишемик касаллиги, яққол цереброваскуляр касалликлари, чап қоринчадан қоннинг оқиб чиқишига тўсқинлик қилувчи аортал стенози ёки бошқа стенози, яққол атеросклерози бўлган пациентларда, кекса пациентларда артериал гипотензиянинг хавфи ва юрак, бош мия ва буйракларнинг перфузиясини ёмонлашиши туфайли эҳтиёткорлик талаб қилинади.

Даволаш даврида мумкин бўлган электролитлар дисбалансини аниқлаш ва тегишли чораларни ўз вақтида кўриш учун, электролитларнинг зардобидаги концентрациясини мунтазам назорат қилиш керак. Давомли диарея, қусиш кузатилган ва вена ичига инфузиялар олаётган пациентлар учун албатта зардобдаги электролитларни аниқлаш шарт. Никаприл Плюс олаётган пациентларда оғизни қуриши, чанқоқлик, ҳолсизлик, уйқучанлик, бўшашиш, қўзғалиш, мушак оғриғи ва тиришишлар (асосан болдир мушакларини), АБ пасайиши, тахикардия, олигурия ва меъда-ичак бузилишлари (кўнгил айнаши, қусиш) каби электролит дисбалансининг белгиларини аниқлаш керак.

Препарат билан даволаниш вақтида, гидрохлортиазиднинг таъсири остида сийдик билан магнийни чиқарилишини ошиши ва кальцийни чиқарилишини секинлашиши натижасида пайдо бўлувчи гипомагниемия ва баъзида гиперкальциемия аниқланиши мумкин. Кальцийнинг зардобдаги даражасини аҳамиятли ошиши яширин гипертиреознинг белгиси бўлиши мумкин. Перорал гипогликемик воситалар ёки инсулин билан даволанаётган барча пациентларда эҳтиёткорлик керак, чунки уларнинг таъсирини гидрохлортиазид сусайтириши, рамиприл эса кучайтириши мумкин. Қандли диабети бўлган пациентлар кўпроқ кузатилиши керак, зарурати бўлганида эса гипогликемик воситаларнинг дозасини бироз ўзгартириш талаб қилиниши мумкин.

Юз ёки бўйиннинг ангионевротик шиши пайдо бўлганида, одатда даволашни бекор қилиш ва пациентга антигистамин воситаларни буюриш етарли бўлади. Оғирроқ ҳолларда (тил, томоқ ва ҳиқилдоқни шиши) ангионевротик шиш адреналин билан даволанади, нафас йўлларининг ўтказувчанлигини (интубация ёки ларинготомия ёрдамида) тутиб туриш керак.

Никаприл Плюс нинг антигипертензив таъсири симпатэктомиядан кейин кучайиши мумкин. Анафилактик реакциялар хавфини ошиши оқибатида, препаратни полиакрилонитрил мембраналарни ишлатиш билан гемодиализда бўлган, декстрансульфат билан аферез ўтказган пациентларга ва ари ёки асалари заҳрига бевосита десенсибилизация муолажаси олдидан буюриш мумкин эмас.

Препарат билан даволаш вақтида илгари аллергияси ёки бронхиал астмаси бўлмаган пациентларда юқори сезувчанлик реакциялари аниқланиши мумкин.

Тизимли қизил югирикнинг кечишини оғирлашиши ҳақида хабар берилган.

ААФ ингибиторлари билан даволаш вақтида холестатик сариқлик, жигар некрози ва ўлим билан якунланган (кам) ўткир жигар етишмовчилигининг бир неча ҳоллари ҳақида хабар берилган. Бу синдромнинг сабаби тўлиқ аниқ эмас. Сариқлик пайдо бўлганида ва «жигар» ферментлари фаоллигини ошишида даволаш дарҳол тўхтатилиши, пациентлар эса кузатув остида бўлишлари керак.

Шунингдек сульфонамидлар ёки сульфонилмочевина гуруҳидан бўлган перорал гипогликемик воситаларни олаётган пациентларда ҳам эҳтиёткорлик керак (кесишган юқори сезувчанлик бўлиши мумкин).

Даволаш вақтида, айниқса бириктирувчи тўқиманинг ёки буйрак касалликлари бўлган беморларда, лейкоцитлар сони вақти-вақти билан назорат қилиш талаб этилади.

Катта жарроҳлик аралашувида ёки гипотензия чақирувчи воситалар билан анастезия вақтида, рамиприл ренинни компенсатор ажралиб чиқишига нисбатан иккиламчи ангиотензин II ни ҳосил бўлишини блоклаши мумкин. Агар шифокор артериал гипотензиянинг ушбу механизмини тахмин қалса, даволаш айланаётган қон ҳажмини оширишга қаратилган бўлиши мумкин.

Даволаш вақтида зардобда электролитлар, глюкоза, мочевина, креатинин концентрациясини, «жигар» ферментлари фаоллигини, шунингдек сийдикдаги оқсилни вақти-вақти билан назорат қилиш керак.

Қалқонсимон бези олди безларининг фаолиятини текширишни ўтказиш олдидан препарат билан даволаш тўхтатилиши керак.

Препаратни 18 ёшгача бўлган болаларни даволаш учун ишлатмаслиги керак, чунки бу ёш гуруҳидаги пациентларда препаратни қўллаш тажрибаси йўқ.

Ҳомиладорлик ва эмизиш

Препаратни ҳомиладорликнинг биринчи уч ойлиги давомида буюриш тавсия қилинмайди. Агар ҳомиладорлик режалаштирилаётган бўлса ёки аниқланса, иложи борича тезроқ муқобил даволашни бошлаш керак. ААФ ингибиторларининг назоратли тадқиқотлари одамларда ўтказилмаган, бироқ чекланган миқдордаги ҳолларда биринчи уч ойлигида қўллаш ривожланиш нуқсонларини аниқламаган.

Ҳомиладорликнинг иккинчи ва учинчи уч ойликларида қўллаш мумкин эмас, чунки бу муддатларда у ҳомилани ривожланишига салбий таъсир кўрсатиши мумкин.

Эмизиш  даврида рамиприлни қўллаш мумкин эмас.

Лактация даврида препаратни буюришнинг зарурати бўлса, оналар даволаниш вақтида эмизишни тўхтатишлари керак.

Автомобилни ва потенциал хавфли механизмларни бошқариш қобилиятига таъсири.

Никаприл Плюс автомобилни бошқариш ёки механизмлар билан ишлашга таъсир қилмайди, бироқ айрим пациентларда, асосан даволашни бошида, артериал гипотензия ва бош айланиши пайдо бўлиши мумкин, бу автомобилни бошқариш ва механизмлар билан ишлаш қобилиятини пасайтириши мумкин. Шунинг учун даволашни бошида автомобилни бошқариш, механизмлар билан ишлаш ёки диққатни жамлашни талаб қилувчи бошқа ишларни, даволашга пациентнинг жавоби аниқланмагунича бажаришдан сақланиш тавсия этилади.

Препарат болалар олаолмайдиган жойда сақлансин ва ўрамида кўрсатилган яроқлилик муддати ўтганидан кейин ишлатилмасин.

Бошқа дори воситалари билан ўзаро таъсири

Бошқа антигипертензив препаратларни, барбитуратларни, трициклик антидепрессантларни, фенотиазинлар ва наркотик воситаларни қабул қилиш, шунингдек алкоголни қабул қилиш ҳам, Никаприл Плюснинг антигипертензив таъсирини кучайтиради.

Анальгетиклар ва ностероид яллиғланишга қарши препаратлар, парҳездаги тузнинг катта миқдори, колестирамин ёки колестиполни бир вақтда қабул қилиш, Никаприл Плюснинг самарасини пасайтиради. Никаприл Плюс ва литий препаратларини бир вактда ишлатиш литийли интоксикацияга олиб келиши мумкин, чунки рамиприл ва гидрохлортиазид литийнинг чиқарилишини пасайтиради. Қон зардобида литийнинг концентрациясини назорат қилиш керак.

Никаприл Плюс ва ностероид яллиғланишга қарши препаратлар ва анальгетикларни бир вақтда ишлатиш, рамиприлнинг самарадорлигини пасайтириши ва буйрак фаолияти ва/ёки юрак етишмовчилигини кечишини ёмонлаштириши мумкин. Бир вақтда даволашда айрим пациентларда рамиприлнинг антигипертензив самараси пасайиши мумкин, шунинг учун пациентлар синчиклаб кузатилиши керак.

Калийни тежовчи диуретиклар (спиринолактон, амилорид, триамтерен) ёки калий препаратлари билан бир вақтда қўллаш гиперкалиемияга олиб келиши мумкин. Аллопуринол, цитостатиклар, иммунодепрессантлар ёки тизимли кортикостероидлар билан бир вақтда буюриш, лейкопения, анемия ёки панцитопениянинг сабаби бўлиши мумкин, шунинг учун гемограммани вақти-вақти билан назорат қилиш талаб этилади.

Сульфонамидлар ва сульфонилмочевина гуруҳига мансуб перорал гипогликемик воситаларни бир вақтда буюриш, юқори сезувчанлик реакцияларига сабаб бўлиши мумкин (кесишган юқори сезувчанлик бўлиши мумкин).

Юрак гликозидлари билан бир вақтда ишлатилганида эҳтиёткорлик керак, чунки гидрохлортиазид гиповолемия, гипокалиемия ва гипомагниемия чақириши мумкин, бу юрак гликозидларининг заҳарлилигини оширади.

Кортикостероидлар билан бир вақтда буюриш гипокалиемия хавфини оширади.

Никаприл Плюс ва циметидинни бир вақтда ишлатиш, рамиприлнинг ярим чиқарилиш даврини узайтириши мумкин.

Умумий анастезия вақтида ёки қутбсизлантирмайдиган миорелаксантлар (масалан, тубокурарин) қўлланганида артериал гипотензиянинг хавфи ошади.

Дозани ошириб юборилиши

Симптомлари: ошган диурез, брадикардия ёки юрак ритмининг бошқа бузилишлари билан кечувчи АБ яққол пасайиши, тиришишлар, парезлар, паралитик илеус, онгни бузилиши (шу жумладан кома), буйрак етишмовчилиги, кислота-ишқор мувозанатини бузилиши, қоннинг электролит балансини бузилиши.

Даволаш: пациентни бошини паст қилиб, горизонтал ҳолатга келтирилади. Енгил ҳолларда меъдани ювиш ва тузли эритмани ичга қабул қилиш кўрсатилган, жиддийроқ ҳолларда – АБ ни барқарорлаштиришга қаратилган чоралар (вена ичига физиологик эритма, плазма ўрнини босувчиларни юбориш). АБ, ЮҚТТ ва нафас тез-тезлигини, зардобдаги мочевина, креатинин, электролитларнинг концентрациясини ва диурезни назорат қилиш керак. Зарурати бўлганида ангиотензин II вена ичига буюрилади, гемодиализ ўтказилади.

Сақлаш шароити

Қуруқ, ёруғликдан ҳимояланган жойда, 250С дан юқори бўлмаган ҳароратда.

Яроқлилик муддати

2 йил.

 

Дорихоналардан бериш тартиби

Рецепт бўйича.

 

ИМЕЮТСЯ ПРОТИВОКАЗАНИЯ. НЕОБХОДИМО ОЗНАКОМИТЬСЯ С ИНСТРУКЦИЕЙ
ПО ПРИМЕНЕНИЮ ИЛИ ПОЛУЧИТЬ КОНСУЛЬТАЦИЮ СПЕЦИАЛИСТА

Лекарственные средства, информация о которых представлена на сайте, могут иметь противопоказания к их применению и использованию. Перед использованием необходимо ознакомиться с инструкцией по применению или получить консультацию у специалистов.