ҚЎЛЛАШ БЎЙИЧА ЙЎРИҚНОМА

ЛЕВЕМИР^® ПЕНФИЛЛ^®

LEVEMIR PENFILL

Препаратнинг савдо номи:  Левемир^® Пенфилл^®

Дори шакли: 100 ТБ/мл, инъекция учун эритма картриджда

Таркиби:

1 мл эритма 100 ТБ эрувчи инсулин детемир* (14,2 мг га эквивалент) сақлайди.

1 картридж 300 ТБ га эквивалент 3 мл сақлайди.

*Инсулин детемир рекомбинант ДНК технология усули бўйича Saccharomyces Cerevisiae дан олинади.

1 бирлик (ТБ) инсулин детемир 1 халқаро бирлик (ХБ) одам инсулинига тўғри келади.

Ёрдамчи моддалар: глицерол, фенол, метакрезол, рух ацетати, натрий гидрофосфати дигидрати, натрий хлориди, хлорид кислотаси/натрий гидроксиди (рН ни тўғрилаш учун) ва инъекция учун сув.

Таърифи: тиниқ, рангсиз, инъекция учун нейтрал эритма картриджда.

Фармакотерапевтик гуруҳи: Қандли диабетни даволаш учун препаратлар. Узоқ таъсирга эга инсулинлар ва инъекция учун аналоглари.

АТХ коди: A10AЕ05.

Фармакологик хусусиятлари

Фармакодинамикаси

Таъсир механизми

Левемир^® эрувчан, базал инсулин сифатида ишлатиладиган, узоқ таъсирга эга бўлган базал инсулиннинг узоқ давомли таъсирга эга аналоги ҳисобланади.

Левемир^® нинг таъсир вақти инсулин НПХ ва инсулин гларгинга қараганда анча камроқ ўзгарувчандир. Левемир^® нинг давомли таъсири инъекция жойида инсулин детемир ва ёғ кислотасининг ён ҳалқаси орқали боғланувчи альбумин молекуласини кучли ўз-ўзини бирлаштириши орқали амалга оширилади. Инсулин детемир инсулин НПХ га қараганда нишон ҳисобланган периферик тўқималарга секин тарқалади. Тўқималарга киришини цшланиб қолишининг бу мажмуавий механизмлари Левемир^® ни инсулин НПХ га нисбатан кўпроқ сўрилиши ва таъсирини таъминлайди.

Кунига бир ёки икки марта қўллаш имкониятини таъминловчи дозага қараб, таъсирининг давомийлиги 24 соатгачани ташкил қилади. Агар препарат кунига икки марта юборилса, гомеостаз 2-3 доза қўлланганидан кейин юз беради. 0,2-0,4 ТБ/кг дозалар интервалида Левемир^® 3-4 соат ўтгач ва доза юборилганидан кейин тахминан 14 соатгача ўзининг максимал самарасининг 50% дан кўпроғини кўрсатади.

Фармакодинамик таъсиридаги дозага пропорционаллик (максимал самара, таъсирининг давомийлиги, умумий самара) тери остига юборилганидан кейин кузатилади.

ОҚГД нинг кундалик камроқ ўзгарувчанлиги узоқ муддатли клиник синовларда инсулин НПХ га нисбатан Левемир^® ни қўллаш билан даволаш вақтида намойиш қилинган. Перорал диабетга қарши дори воситалари билан бирга базал инсулин қабул қилган 2 тип қандли диабети бўлган пациентларда ўтказилган тадқиқотлар, Левемир® ни қўллагандаги гликемия (HbA_1c) даражаси инсулин НПХ ва инсулин гларгин қўллангандаги даража билан бир хил бўлган ва тана вазнини камроқ ошишига олиб келган, 1-жадвалга қаранг.

1-жадвал. Инсулин билан даволашдан кейин тана вазнини ўзгариши

ПДҚП (перорал диабетга қарши препаратлар) ни ишлатиш билан ўтказилган тадқиқотлар давомида – инсулин билан мажмуавий даволаш, Левемир^® ни қўллаш билан даволаш инсулин НПХ га нисбатан тунги гипогликемиянинг камроқ 61-65% хавфига олиб келган.

Перорал диабетга қарши дори воситаларни қўллаш билан мақсадли қийматга эришмаган 2 тип қандли диабети бўлган пациентларда очиқ рандомизация қилинган клиник тадқиқотлар ўтказилган. Тадқиқот 12 ҳафталик бошланғич даврига эга лираглутид+метформин қўллаш билан бошланган, унда 61% нафар пациент HbA_1c кўрсаткичи <7% га эришишган. Мақсадли қийматга эришмаган 39% пациент қўшимча восита сифатида кунига бир марта Левемир^® қабул қилаётган (N=160) ёки 52 ҳафта давомида лираглутид+метформин (N=149) қўллашни давом эттираётган гуруҳларга рандомизация қилинган. Левемир^® ни қўшиш 26 ва 52 ҳафта ўтгач, HbA_1c даражасини 0,51 ва 0,50% (7,6% дан 7,1%) гача янада пасайишини берган, шу вақтнинг ўзида лираглутид+метформин даволаш гуруҳи учун хеч қандай ўзгаришлар аниқланмаган (26 ва 52 ҳафта ўтгач 0,02% ва 0,01%); Левемир^® ни қўшиш билан даволаш гуруҳида 26 ва 52 ҳафта ўтгач, ўзгаришлар аҳамиятлироқ бўлган (р<0,0001). Левемир^® қўшилган гуруҳда лираглутид+метформин гуруҳига нисбатан 26 ҳафтадан кейин (16,8% нисбатан 43,1%; р<0,0001) ва 52 ҳафтадан кейин (21,5% га нисбатан 51,9%; р<0,0001) HbA_1c даражасини мақсадли даражасига эришган пациентлар нисбати <7% га юқори бўлган. Жиддий гипогликемия эпизодлари кузатилмаган. Аҳамиятсиз гипогликемия эпизодлари (пациент йил кўрсаткичи) Левемир^® қўшилган гуруҳда лираглутид+метформин гуруҳга нисбатан 26 ҳафта (0,029 га нисбатан 0,286; р=0,0037) ва 52 ҳафта (0,034 га нисбатан 0,228; р=0,0011) ўтгач юқори бўлган. Литургидга Левемир^® қўшилганда тана вазни асосан литургид билан тутиб турилган; Лираглутид+метформин гуруҳига Левемир^® қўшилган гуруҳда 26 ҳафта ўтгач тана вазнининг ўзгариши -0,95 кг билан солиштирилганда -0,16 кг (р=0,0283) ва 52 ҳафта ўтгач -1,02 кг билан солиштирилганда – 0,05 кг (р=0,0416) бўлган.

Узоқ муддатли (≥6 ой) тадқиқотларда базал-болюсли инсулинотерапия қабул қилган 1 тип қандли диабети бўлган пациентларда, оч қоринга плазмадаги глюкозанинг кўрсатгичи инсулин НПХ га нисбатан Левемир^® қўлланганда яхшиланган. Левемир^® билан гипогликемик даража (HbA_1c), тунги гипогликемиянинг ривожланишини пастроқ хавфи билан инсулин НПХ билан бир хил бўлган.

Базал-болюсли инсулинотерапияни ишлатиш билан ўтказилган клиник тадқиқотларда, гипгликемиянинг умумий кўрсатгичлари Левемир^® ва инсулин НПХ билан бир хил бўлган. 1 тип қандли диабети бўлган пациентларда тунги гипогликемиянинг таҳлили инсулин НПХ билан солиштирилганда тунги гипогликемиянинг аҳамиятли паст хавфини кўрсатган (мустақил даволашга қобилят, ва капиляр қондаги 2,8 ммоль/л ёки 3,1 ммоль/л камроқ глюкозанинг кўрсаткичи билан тасдиқланган, агар плазма глюкозаси сифатида ифодаланган бўлса), айни пайтда 2 тип қандли диабети бўлган пациентларда ҳеч қандай фарқ аниқланмаган. Глюкозанинг тунги гликемик профили Левемир^® препарати билан даволаганда инсулин НПХ га қараганда ясси ва бир текис бўлган, бу тунги гипогликемия хавфини пасайишига олиб келади.

Левемир^® ни ишлатиш натижасида антителалар ишлаб чиқарилиши кузатилган. Бироқ, гликемик назоратга хеч қандай таъсири кузатилмаган.

Ҳомиладорлик

1 тип қандли диабети бўлган ҳомиладор аёллар (n=310) рандомизация қилинган назоратли клиник тадқиқотда базал-болюсли тартибда ишлатиш билан даволаш ўтганлар, унда Левемир^® инсулин НПХ (n=158) билан ва овқатланиш вақтида қўлланадиган инсулин сифатида инсулин аспарт билан қиёсланган. Натижалар Левемир^® ни 36 ҳафта муддатда HbA_1c ёрдамида ўлчанадиган инсулин НПХ дан қолишмаслигини кўрсатган. Ҳомиладорлик вақтида HbA_1c ўртача ривожланиши Левемир^® ва инсулин НПХ қабул қилган иккала гуруҳда бир хил бўлган. Мақсадли HbA_1c кўрсатгич ≤6% га ҳомиладорликнинг 24 ва 36 ҳафталарида Левемир^® қўлланган гуруҳнинг 41% ва инсулин ГПХ қўлланган гуруҳнинг 32% иштирокчиларда эришилган. Ҳомиладорликнинг 24 ва 36 ҳафталарида ОҚГД нинг ўртача кўрсаткичи Левемир^® қўлланган гуруҳда, инсулин НПХ қўлланган гуруҳга нисбатан статистик аҳамиятли паст бўлган. Натижалар ҳомиладорлик вақтида гипогликемиянинг эпизодлари даражасида Левемир^® препарати ва инсулин НПХ билан даволаш ўтган гуруҳлар орасида статистик аҳамиятли фарқ йўқлигини кўрсатган. Ҳомиладорлик вақтида онага бўлган ножўя самараларнинг умумий тез-тезлиги Левемир^® олган гуруҳ учун хам, инсулин НПХ олган гуруҳ учун хам бир хил бўлган; лекин Левемир^® қўлланганида жиддий ножўя кўринишларни ривожланиш тез-тезлиги инсулин НПХ га нисбатан оналарда ҳомиладорлик вақтида (49 (31%) га нисбатан 61 (40%)) ва болаларда ҳомиладорлик вақтида ва туғруқдан сўнг (32 (20%) га нисбатан 36 (24%)) юқори қийматларга эга эканлиги аниқланган.

Рандомизациядан кейин ҳомиладор бўлган аёлларда тирик туғилган болаларнинг сони Левемир^® билан 50 (83%) ва инсулин НПХ билан 55 (89%) бўлган. Ривожланишнинг туғма нуқсонлари бўлган болалар сони Левемир^® гуруҳида 4 (5%) ва инсулин НПХ гуруҳида 11 (7%) бўлган. Бунинг оқибатида, Левемир^® гуруҳида 3 (4%) болада ва инсулин НПХ гуруҳида 3 (2%) болада ривожланишнинг жиддий нуқсонлари бўлган.

Аҳолининг болалар гуруҳи

Левемир^® нинг самарадорлиги ва хавфсизлиги 12 ой давомидаги иккита рандомизация қилинган назоратли клиник тадқиқотларда 1 тип қандли диабети бўлган ўсмирлар ва 2 ёшли ва катта болаларда (умумий n=694) ўрганилган; бир тадқиқот 2-5 ёшли умумий сони 82 болаларни қамраб олган. Иккала тадқиқотлар базал-болюсли даволаш сифатида қўлланганда, Левемир^® ни қўллаш натижасидаги гипогликемик даража (HbA_1c) инсулин НПХ билан бир хил бўлган. Бундан ташқари, инсулин НПХ билан солиштирилганда, инсулин детемир қўлланганда тунги гпогликемиянинг пастроқ даражаси (ПГЎД ўлчашлар асосида) ва тана вазнини камроқ ошиши (ТП (текширилаётгар препарат) жинс ва ёшга тузатиш билан тана вазни) кузатилган. Бир тадқиқот Левемир^® препарати билан узоқ муддатли даволашдан кейин антителалар ҳосил бўлишини бахолаш учун яна 12 ойга узайтирилган (умуман олганда 24 ой даволашнинг маълумотлари). Биринчи йил давомида инсулин антителалари даражаси ошгандан кейин, уларнинг даражаси иккинчи йил давомида даволашдан олдиндаги даражасидан ҳам пастроқ даражага пасайган. Натижалар антителаларни ишлаб чиқарилиши гипогликемик даража ва инсулин детемирнинг дозаларига салбий таъсири йўқлигини кўрсатган.

Фармакокинетикаси

Сўрилиши

Юборилгандан кейин қон зардобидги максимал концентрациясига 6 ва 8 соатлар орасида эришилади. Кунига икки марта юборилганда қон зардобидаги турғун концентрацияларга 2-3 доза юборилганидан кейин эришилади. Левемир^® билан стационар ўзгаришдаги сўрилиш базал инсулиннинг бошқа препаратларига нисбатан паст.

Тақсимланиши

Левемир^® учун тахминий тақсимланиш ҳажми (тахминан 0,1 л/кг), қонда детемир инсулиннинг юқори улуши айланишини кўрсатади. Лабораториялар ва табиий шароитларда ўтказилган оқсил билан боғланишнинг текшириш натижалари, инсулин детемир ва ёғ кислоталари ёки оқсил билан боғланган бошқа препаратлар орасида клиник аҳамиятли ўзаро таъсир мавжуд эмаслигини кўрсатади.

Метаболизми

Тери остига юборилгандан кейин якуний ярим парчаланиш тери остидан сўрилиш тезлиги билан аниқланади. Ярим парчаланишининг якуний даври дозага қараб, 5 да 7 соатгачани ташкил қилади.

Пропорционаллик

Терапевтик дозалар диапазонида тери остига юборилганидан кейин қон зардобида дозанинг пропорционаллиги кузатилади (максимал концентрация, ютилиш даражаси). Левемир^® нинг фармакокинетик хусусиятларида жинслар орасида клиник аҳамиятли фарқлар мавжуд эмас. 2 тип қандли диабети бўлган пациентларда турғун ҳолатда бир доза 0,5 ТБ/кг Левемир^® 1,8 мг лираглутамид билан юборилганда, лираглутид ва Левемир^® орасида ҳеч кандай фармакокинетик ва фармакодинамик ўзаро таъсирлар кузатилмаган.

Алоҳида гуруҳлар

Левемир^® нинг фармакокинетик хусусиятлари болаларда (6 ёшдан 12 ёшгача) ва ўсмирларда (13 ёшдан 17 ёшгача) текширилган ва 1 тип қандли диабети бўлган катта пациентлардаги натижалар билан солиштирилган. Фармакокинетик хусусиятларида қандайдир клиник фарқ бўлмаган. Шунингдек Левемир^® нинг фармакокинетикасида кекса ва ёш пациентлар орасида ёки буйрак ёки жигар фаолиятини бузилишлари бўлган пациентлар ва соғлом суъектлар орасида клиник аҳамиятли фарқлар йўқ.

Хавфсизлик бўйича клиника олди маълумотлари

Инсулин ва ИЎО-1 (инсулинсимон ўсиш омили) ҳужайра рецепторлари боғланиш текширилган одам ҳужайра линияларидаги лаборатория тестлари, инсулин детемирни иккала рецепторларга паст яқинликка эга эканлигини, шунингдек одам инсулини билан солиштирилганда ҳужайраларнинг ўсишига таъсири камлигини кўрсатган.

Клиника олди маълумотлари фармакологик хавфсизлиги, сурункали токсиклик, генотоксиклик, канцероген потенциал ва кўпайиш учун токсиклиги хавфсизлиги юзасидан ананавий текширишлари асосида, одамлар учун специфик хавфи йўқлигини  кўрсатган.

Қўлланилиши

Катталар, ўсмирлар ва 2 ёш ва катта болаларда қандли диабетли даволаш учун қўлланилади.

Қўллаш усули ва дозалари

Дозалаш тартиби

Левемир^® давомли таъсир қилувчи (24 соатгача) инсулиннинг эрувчи, базал аналоги ҳисобланади. Инсулиннинг бошқа махсулотлари билан солиштирилганда, Левемир^® билан базал-болюсли даволаш вазнни ошишига олиб келмайди. НПХ (Хагедорн Нейтрал Протамини) инсулини билан солиштирилганда тунги гипогликемиянинг кам хавфи, базал-болюсли даволаш учун қондаги глюкозанинг мақсадли даражалари йўналишида жадалроқ титрлаш имконини беради.

НПХ инсулини билан солиштирилганда Левемир^® ўлчанадиган ОҚГД (оч қоринга глюкоза даражаси) яхши гипогликемик назоратини таъминлайди.

Левемир^® ни алоҳида базал инсулин сифатида ёки болюсли инсулин билан қўшиб ишлатиш мумкин. У шунингдек перорал диабетга қарши дори воситалари билан қўшиб ёки лираглутид даволашга қўшимча терапия сифатида хам ишлатилиши мумкин.

Дозалаш

Перорал диабетга қарши дори воситалари билан бирга ёки лираглутидга қўшимча сифатида кунига бир марта, дастлаб 10 ТБ ёки 0,1-0,2 ТБ/кг дозада ишлатиш тавсия этилади. Левемир^® нинг дозасини конкрет пациентнинг эҳтиёжига қараб титрлаш керак.

Тадқиқотларнинг натижалари асосида, титрлаш бўйича қуйидаги тавсиялар ишлатилиши мумкин:

1 ва 2 тип қандли диабети бўлган катта пациентларда дозани титрлаш бўйича тавсиялар:

* Пациент мустақил ўлчайдиган плазмадаги глюкоза даражаси

2 тип қандли диабети бўлган катта пациентларда дозани мустақил титрлаш бўйича тавсиялар:

*Пациент мустақил ўлчайдиган плазмадаги глюкоза даражаси

Левемир^® инсулиннинг базал-болюсли схемасининг бир қисми сифатида ишлатилганда, пациентнинг эҳтиёжига қараб, кунига бир ёки икки марта юбориш керак. Левемир^® нинг дозасига шахсий равишда тузатиш киритиш керак.

Кунига икки марта дозалаш талаб қилинган пациентлар учун, кечқурунги дозани кечки вақтда ёки уйқу олдидан юбориш мумкин. Агар пациентда юқори жисмоний фаоллик бўлса, ўзининг одатдаги овқатланишини ўзгартирса ёки ёндош касалликлар вақтида дозага тузатиш киритиш талаб қилиниши мумкин.

Пациентларнинг алоҳида гуруҳлари

Барча инсулин препаратлари учун бўлгани каби, кекса ёшли пациентларда ва буйрак ёки жигар фаолиятини бузилиши бўлган пациентларда, глюкоза даражасини мониторингини фаоллаштириш ва шахсий асосда Левемир^® нинг дозасига тузатиш киритиш керак.

12 ой давом этган тадқиқотларда ўсмирлар ва 2 ёш ва ундан катта болаларда Левемир^® нинг самарадорлиги ва хавфсизлиги намойиш қилинган.

Инсулиннинг бошқа препаратларидан ўтиш

Инсулиннинг давомли таъсир қилувчи бошқа препаратларидан Левемир^® ни қўллашга ўтишда, дозани ва юбориш вақтини мувофиқлаштириш талаб қилиниши мумкин. Барча инсулин препаратлари учун бўлгани каби, ўтиш вақтида ва бундан кейинги биринчи ҳафталарда глюкоза даражасини синчиклаб назорат қилиш тавсия этилади.

Ёндош диабетга қарши даволашни (перорал диабетга қарши препаратлар ёки бир вақтда қабул қилинаётган қисқа таъсирли инсулин препаратларининг дозаси ва/ёки қабул қилиш вақтини) мувофиқлаштириш зарурати пайдо бўлиши мумкин.

Қўллаш усули

Левемир^® фақат тери остига юбориш учун мўлжалланган. Левемир^® ни вена ичига юбориш мумкин эмас, чунки бу оғир гипогликемияга олиб келиши мумкин. Шунингдек мушак ичига юборишдан сақланиш керак. Левемир^® ни инсулинли инфузион насосларда ишлатиш мумкин эмас.

Левемир^® тери остига инъекциялар кўринишида қориннинг олд деворига ёки сон, елка, дельтасимон мушак соҳасига ёки думба соҳасига юборилади. Липодистрофияни ривожланиш хавфини камайтириш учун, инъекция жойларини бир соҳа чегараларида доимо алмаштириб туриш керак. Барча инсулин препаратлари учун бўлгани каби, таъсири давомийлиги доза, инъекция жойи, қон оқими, тана харорати ва жисмоний фаолликка қараб, ўзгариши мумкин.

Левемир^® Пенфилл^® Ново Нордикс компаниясининг инсулинни юбориш учун тизимлари билан ва НовоФайн^® ёки НовоТвист^® игналари билан ишлатиш учун мўлжалланган.

Левемир^® Пенфилл^® ишлатиш бўйича батафсил йўриқномалари бўлган илова-варақа сақлайди, уларга амал қилиш лозим.

Ножўя таъсирлари

а. Хавфсизликни қисқача таърифи

Левемир^® ишлатувчи пациентларда кузатиладиган ножўя реакциялар, асосан инсулиннинг фармакологик самараси билан боғлиқ. Даволанган, уларда ножўя реакциялар пайдо бўлиши мумкин бўлган кутилган ўртача фоизи, ҳисоблар бўйича 12% га тенг.

Даволаш вақтида энг кўп кузатилдаган нохуш реакция гипогликемия ҳисобланади, қуйида С бўлимга қаранг.

Клиник тадқиқотларнинг натижалари бўйича, учинчи томон аралашувини талаб қилувчи гипогликемиянинг жиддий эпизодлари, Левемир^® билан даволанган тахминан 6% пациентда учраши маълум.

Инъекция жойидаги реакциялар одам инсулини препаратларига қараганда, Левемир® препарати билан даволаш вақтида кўпроқ учрайди. Бу реакциялар инъекция жойида оғриқ, қизариш, тошма, яллиғланиш, қонталашлар, шиш ва қичишишни ўз ичига олади. Инъекция жойидаги кўпчилик реакциялар аҳамиятсиз ва вақтинчалик ҳарактерга эга бўлади, яъни улар одатда даволаш давом этганда бир неча кундан то бир неча ҳафталар давомида йўқолади.

Инсулин билан даволашнинг бошида рефракцияни бузилиши ва шиш пайдо бўлиши мумкин; бу реакциялар одатда вақтинчалик характерга эга бўлади. Қондаги глюкоза даражаси назоратини тез яхшиланиши одатда қайтувчан бўлган ўткир оғриқли невропатия билан боғлиқ бўлиши мумкин. Гликемия даражаси назоратини кескин яхшиланиши билан инсулин билан даволашни жадаллаштириш, диабетик ретинопатияни вақтинчалик ёмонлашиши билан кечиши мумкин, айни пайтда гликемия назоратини узоқ муддатли яхшиланиши диабетик ретинопатияни авж олиш хавфини пасайтиради.

1. Ножўя реакцияларнинг жадвал рўйхати

Қуйида санаб ўтилган ножўя реакциялар, клиник синовларнинг маълумотларига асосланган ва МедСРД (Медицинский словарь терминов для регулятивной деятельности) тез-тезлигига ва аъзолар тизими синфига қараб таснифланади. Тез-тезлик мезонлари қуйидагига мувофиқ белгиланади: жуда тез-тез (≥1/10); тез-тез (≥1/100 дан <1/10 гача); тез-тез эмас (≥1/1000 дан <1/100 гача); кам ҳолларда (≥1/10000 дан <1/1000 гача); жуда кам ҳолларда (<1/10000); номаълум (бор бўлган маълумотлар асосида баҳолаш мумкин эмас).

*С бўлимига қаранг.

с. Алоҳида ножўя реакцияларнинг таърифи

Аллергик реакциялар, потенциал аллергик реакциялар, эшакеми, тошма, тошмалар

Левемир^® препарати базал-болюсли схемада қўлланганда аллергик реакциялар, потенциал аллергик реакциялар, эшакеми, тошма, тошмалар пайдо бўлади. Лекин, перорал диабетга қарши дори воситалари билан мажмуада ишлатилганида, учта клиник тадқиқотлар бундай реакциялар тезлигини тез-тез сифатида кўрсатган (2,2% аллергик реакциялар ва потенциал аллергик реакциялар аниқланган).

Анафилактик реакциялар

Ўта юқори сезувчанликнинг умумлаштирилган реакцияларини (умумлашган тери тошмаси, қичишиш, терчанлик, меъда-ичак йўлларининг бузилишлари, ангионевротик шиш, нафасни қийинлашиши, юрак уриши ва артериал босимни пасайиши) пайдо бўлиши жуда кам намоён бўлади, лекин ҳаёт учун потенциал хавфли бўлиши мумкин.

Гипогликемия

Энг маълум бўлган нохуш реакция гипогликемия ҳисобланади. Бу, агар инсулиннинг дозаси инсулинга бўлган эҳтиёжга нисбатан жуда юқори бўлса, юз бериши мумкин. Оғир гипогликемия онгни йўқотилишига ва/ёки тиришишларга олиб келиши мумкин ва бош мия фаолиятини вақтинчалик ёки доимий бузилишига ёки хатто ўлимга олиб келиши мумкин. Гипогликемия симптомлари одатда тўсатдан пайдо бўлади. Улар қуйидагиларни: совуқ тер, совуқ оқарган тери, чарчоқлик, асабийлик ёки тремор, ҳаяжонланиш, ҳаддан зиёд толиқиш ёки кучсизлик, онгни чалкашиши, диққатни жамлашдаги қийинчилик, уйқучанлик, хаддан зиёд очлик хисси, кўришни ўзгариши, бош оғриғи, кўнгил айниши ва юрак уришини ўз ичига олиши мумкин.

Липодистрофия

Инъекция жойида липодистрофия (шу жумладан липогипертрофия, липоатрофия) кузатилиши мумкин. Аниқ инъекция соҳаси чегараларида инъекция жойини узлуксиз алмаштириш, бу реакциялар ривожланиши хавфини камайтиришга ёрдам бериши мумкин.

Қўллаш мумкин бўлмаган ҳолатлар

Фаол моддага ёки тўлдирувчилардан биронтасига юқори сезувчанлик.

Дориларнинг ўзаро таъсири

Глюкозанинг метаболизми билан ўзаро таъсир қилувчи қатор дори воситалари маълум.

Қуйидаги препаратлар инсулинга бўлган эҳтиёжни пасайтириши мумкин:

Перорал диабетга қарши дори воситалари, моноаминооксидаза ингибиторлари (МАОИ), бета-блокаторлар, ангиотензинга-айлантирувчи фермент (ААФ), салицилатлар, анаболик стероидлар ва сульфаниламидлар.

Қуйидаги препаратлар инсулинга бўлган эҳтиёжни ошириши мумкин:

Перорал контрацептивлар, тиазидлар, глюкокортикоидлар, қалқонсимон бези гормонлари, симпатомиметиклар, ўсиш гормони ва даназол.

Бета-блокатор агентлар гипогликемия симптомларини ниқоблашлари мумкин.

Октреотид/лантреотид инсулинга бўлган эҳтиёжни ошириши ёки пасайтириши мумкин.

Алкоголь инсулиннинг гипогликемик самарасини кучайтириши ёки пасайтириши мумкин.

Номутаносиблик

Левемир^® га қўшилган моддалар инсулин детемирни парчаланишига олиб келиши мумкин, масалан, агар дори воситаси тиоллар ёки сульфитлар сақласа, препаратни парчаланишига олиб келиши мумкин. Левемир^® инфузион эритмаларга қўшилмаслиги керак. Бу дори воситасини бошқа дори воситалари билан аралаштирмаслик керак.

Махсус кўрсатмалар

Турли соат минтақалари орасидаги худудга сафар олдидан, пациент маслаҳат олиш учун шифокорга мурожаат қилиши керак, чунки бу, пациент инсулин ва овқатни турли вақтларда қабул қилиши лозимлигини англатади.

Гипергликемия

Ноадекват дозалаш ёки даволашни тўхтатиш, айниқса 1 тип қандли диабетда, гипергликемия ва диабетик кетоацидозга олиб келиши мумкин. Одатда гипергликемиянинг биринчи симптомлари аста-секин, бир неча соатлар ёки кун давомида ривожланади. Симптомлари чанқоқлик, тез-тез сийиш, кўнгил айниши, қусиш, уйқучанлик, қизарган қуруқ тери, оғизни қуриши, иштахани йўқолиши, шунингдек оғиздан ацетон хиди ҳисобланади. 1 тип қандли диабетда, гипергликемия ҳолатларини даволамаслик охир-оқибат потенциал ўлим билан якунланувчи диабетик кетоацидозга олиб келади.

Гипогликемия

Овқат қабул қилишни ўтказиб юбориш ёки режалаштирилмаган кучли жисмоний машқлар гипогликемияга олиб келиши мумкин. Агар инсулинга бўлган эҳтиёжга қараганда, инсулиннинг дозаси жуда катта бўлса, гипогликемия юз бериши мумкин.

Қонда глюкозанинг даражаси кўрсатгичларини назорати масалан, инсулин билан даволаш натижасида аҳамиятли яхшиланган пациентларда, уларда гипогликемиянинг одатдаги огохлантирувчи симптомларида дозада ўзгаришлар пайдо бўлиши мумкин ва уларга мувофиқ маслахат беришни ўтказиш керак. Узоқ давом этувчи қандли диабети бўлган пациентларда одатдаги огохлантирувчи симптомлар йўқолиши мумкин.

Ёндош касалликлар, айниқса инфекциялар ва юқори тана ҳарорати, одатда пациентнинг инсулинга бўлган эҳтиёжини оширади. Буйрак, жигарнинг ёндош касалликлари ёки буйрак усти безлари, гипофиз ёки қалқонсимон безига таъсир қилувчи касалликлар, инсулиннинг дозасини ўзгартиришни талаб қилиши мумкин.

Инсулиннинг бошқа препаратларидан ўтказиш

Пациентни инсулиннинг бошқа тури ёки савдо белгисига ўтказиш, шифокорнинг қатъий назорати остида амалга ошириши керак. Таъсир кучини, белгисини (ишлаб чиқарувчини), турини, келиб чиқишини (одам инсулини, инсулин аналоги) ва/ёки ишлаб чиқариш усулини ўзгариши, дозани ўзгартириш заруратига олиб келиши мумкин. Бошқа тип инсулиндан Левемир^® га ўтказилган пациентларга, уларнинг одатдаги препаратларини дозасидан фарқ қилувчи дозани ўзгартириш талаб қилиниши мумкин. Агар дозага тузатиш киритиш талаб қилинса, тузатиш киритишни биринчи доза қўлланганда ёки биринчи бир неча ҳафталар ёки ойлар давомида қилиш мумкин.

Инъекция жойидаги реакция

Ҳар қандай инсулинотерапияда бўлгани каби, инъекция жойида реакциялар пайдо бўлиши мумкин, улар оғриқ, қизариш, тошма, яллиғланиш, қонталашлар, шиш ва қичишишни ўз ичига олади. Бу соҳадаги инъекция жойини узлуксиз алмаштириш, бу реакцияларни камайтиришга ёки олдини олишга ёрдам бериши мумкин. Реакциялар одатда бир неча кунлардан бир неча ҳафталаргача бўлган вақт давомида йўқолади. Кам ҳолларда, инъекция жойидаги реакциялар Левемир^® ни қўллашни тўхтатишни талаб қилиши мумкин.

Тиазолидиндионлар ва инсулиннинг дори воситаларини қўшиб қўлланиши

Тиазолидиндионлар инсулин билан мажмуада ишлатилганда, айниқса димланган юрак етишмовчилигини ривожланиш хавф омиллари бўлган пациентларда, димланган юрак етишмовчилиги ҳолатлари қайд этилган. Тиазолидиндионлар ва инсулин дори воситалари мажмуада буюрилганда, буни назарда тутиш керак. Агар бу мажмуа ишлатилса, пациентлар димланган юрак етишмовчилиги белгилари ва симптомларига, вазнни ошиши ва шишлар юзасидан кузатилиши керак. Юрак симптомларини бирон-бир ёмонлашиши юз берганида тиазолидиндионларни қабул қилиш тўхтатилиши керак.

Ҳомиладорлик ва лактация даври

Агар фойда мумкин бўлган хавфдан устун бўлса, ҳомиладорлик вақтида Левемир^® ни ишлатиш билан даволашни ўтказиш мумкин. 1 тип қандли диабети бўлган ҳомиладор аёллардаги бир рандомизация қилинган назоратли клиник тадқиқотда Левемир^® (n=152) инсулин НПХ (n=158) билан, иккала препарат бирга инсулин аспарт билан солиштирилган.

Тадқиқот натижалари инсулин детемир ва инсулин НПХ нинг ўхшаш самарадорлигини ва умуман ҳомиладорлик вақтида қўллашнинг, ҳомиладорлик тугаганда, шунингдек ҳомила ва янги туғилган чақалоққа нисбатан хавфсизлиги юзасидан ўхшаш натижаларини кўрсатган.

Левемир^® қабул қилган ҳомиладор аёллардаги тахминан 300 қўшимча натижалар бўйича пост-маркетинг маълумотлар, инсулин детемирни ҳомиладорликка бирон-бир нохуш таъсирини кўрсатмаган ва инсулин детемирнинг туғма ёки эмбрионал/неонатал токсиклиги йўқлигини кўрсатган.

Ҳайвонлардаги маълумотлар репродуктив токсикликни кўрсатмайди.

Умуман олганда, ҳомиладорлик вақтида ва ҳомиладорликни режалаштиришда, қандли диабети бўлган аёлларда қонда глюкоза даражасини жадал назорати ва мониторинги тавсия этилади.

Инсулинга бўлган эҳтиёж одатда ҳомиладорликнинг биринчи уч ойлигида пасаяди ва кейинчалик иккинчи ва учинчи уч ойликларида ошади. Туғруқдан кейин инсулинга бўлган эҳтиёж одатда ҳомиладорликкача бўлган даражага тез қайтади.

Лактация даври

Инсулин детемирни она сутига ажралиб чиқиш-чиқмаслиги номаълум. Янги туғилган чақалоққа/гўдакка ютилган инсулин детемирнинг метаболик таъсири кўзда тутилмайди, чунки инсулин детемир пептид сифатида, одамнинг меъда-ичак йўлларида аминокислоталарга айланади.

Автомобилни ва мураккаб механизмларни бошқариш қобилиятига таъсири

Гипогликемия натижасида пациентнинг диққатни жамлаш ва реакция қилиш қобилияти бузилиши мумкин. Бу қобилиятлар алоҳида аҳамиятга эга бўлган вазиятларда (масалан, ҳаракатланувчи механизмларни ҳайдаш ва бошқаришда) хавф туғдириши мумкин.

Пациентларга ҳайдаш вақтида гипогликемиядан сақланиш учун эҳиёткорлик чораларини кўриш тавсия этилади. Бу айниқса, гипогликемиянинг кучсиз ифодаланган ёки огохлантирувчи белгилари бўлмаган шахслар учун ёки гипогликемиянинг эпизодлари тез-тез кузатиладиган шахслар учун жуда муҳимдир. Бундай шароитларда транспортни ҳайдашни мақсадга мувофиқлигини кўриб чиқиш керак.

Препарат болалар ололмайдиган жойда сақлансин ва яроқлилик муддати ўтгач қўлланилмасин.

Дозани ошириб юборилиши

Инсулиннинг дозасини ошириб юборилишини аниқ ҳолларини аниқлаш мумкин эмас, лекин пациентнинг эҳтиёжларига нисбатан ҳаддан зиёд юқори дозаларни юборилганда, кетма-кет босқичлар кўринишида гипогликемия ривожланиши мумкин:

• Гипогликемиянинг енгил эпизодларини глюкоза ёки қанд сақловчи махсулотларни оғиз орқали юбориш йўли билан даволаш мумкин. Айнан шунинг учун диабетикларга доимо ўзларида қанд сақловчи маҳсулотларни олиб юриш тавсия этилади.
• Пациентнинг эс хушини йўқотишига олиб келувчи гипогликемиянинг оғир эпизодларини, ўргатилган одам ёрдамида ёки соғлиқни сақлаш мутахассислари ёрдамида глюкагонни (0,5 дан 1 мг гача) мушак ичига ёки тери остига юбориш, ёки глюкоза эритмасини вена ичига юбориш билан даволаш мумкин. Агар пациентга 10 минутдан 15 минутгача бўлган вақт чегараларда глюкагон таъсир қилмаса, глюкоза эритмасини вена ичига юбориш керак. Пациент хушига келтирилгандан кейин, бу ҳолатни қайталанишини олдини олиш учун углеводларни перорал қабул қилиш тавсия этилади.

Сақлашдаги махсус эҳтиёткорлик чоралари

Совутгичда сақлансин (2^оС-8^оС). Совутувчи элементдан узоқда сақлансин. Музлатилмасин. Картриджларни ёруғликнинг таъсиридан ҳимоя қилин мақсадида ташқи қутисида сақлансин.

Левемир^® хаддан зиёд иссиқлик ва ёруғликдан ҳимояланган бўлиши керак.

Биринчи марта очилганидан кейин ёки заҳира сифатида олиб юрилганда: совутгичда сақланмасин. 30^оС дан юқори бўлмаган ҳароратда сақлансин. Ишлатишда сақлаш муддати 6 ҳафтани ташкил қилади.

Яроқлилик муддати

30 ой.

Дорихоналардан бериш тартиби

Рецепт бўйича.

Ўрам ичидагиси ва таърифи

3 мл эритма поршен (бромбутил резина) ва тиқинли (бромбутил/полиизопрен) картриджда (1 тур шиша) картон қутида. Ўрам ўлчамлари 1, 5 ёки 10 картридж. Ўрамнинг ҳамма ўлчамлари ҳам сотувда бўлмаслиги мумкин.

Утилизация ва бошқа муомаладаги алоҳида эҳтиёткорлик чоралари

Левемир^® Пенфилл^® ўрамида игналар сақланмайди. Картридж янгидан тўлдирилиши мумкин эмас. Агар Левемир^® тиниқ ва рангсиз бўлмаса, у ишлатилмаслиги керак.

Музлаган Левемир^® ни ишлатиш мумкин эмас.

Пациентга хар бир инъекциядан кейин игнани ташлаб юборишни тавсия қилиш керак.

Левемир^® картрижда инъекция учун эритма

ПАЦИЕНТ УЧУН ҚЎЛЛАШ БЎЙИЧА ЙЎРИҚНОМА

Левемир^® ни қуйидагиларда ишлатманг

• Агар Сизда инсулин детемирга ёки Левемир^® нинг ёрдамчи моддаларидан биронтасига аллергия (ўта юқори сезувчанлик) бўлса
• Агар Сизда гипогликемия бошланишига гумон бўлса (қонда қанднинг паст даражаси).
• Инфузион инсулинли насосларда.
• Агар картридж ёки картридж сақлаган мослама тушиб кетса, шикастланса ёки синса.
• Агар препарат нотўғри сақланган бўлса ёки у музлаган бўлса.
• Агар инсулин тиниқ бўлмаса ва рангсиз бўлмаса.
• Картриджнинг этикеткасида ва қутида кўрсатилган “Яроқлилик муддати” ёзувида қайд этилган яроқлилик муддатидан кейин

Левемир^® ни ишлатиш олдидан

• Бу инсулиннинг тўғри тури эканлигига ишонч ҳосил қилиш учун, этикеткани текширинг.
• Ҳар доим картриджни, шу жумладан резина поршенни текширинг. Агар картриджда қандайдир шикастланиш бўлса ёки резина поршень ва этикетканинг оқ тесмаси орасида очиқ жой бўлса, ишлатманг. Препаратни корхонага қайтариб беринг. Кейинги йўриқномаларни олиш учун инсулинни юбориш учун тизимни қўллаш бўйича йўриқномага мурожаат қилинг.
• Зарарланишни олдини олиш учун ҳар бир инъекция учун, доимо янги игнани ишлатинг.
• Левемир^® Пенфилл^® ўрамида игналар сақланмайди.

Қўллаш усули

Левемир^® тери остига инъекция учун мўлжалланган. Ҳеч қачон Ўз инсулинингизни тўғридан-тўғри венага (вена ичига) ёки мушакка (мушак ичига) юборманг.

Терида бўртмалар ёки чуқурчалар ҳосил бўлиши хавфини камайтириш учун бир соҳа чегараларида инъекцияни юбориш жойини доимо ўзгартиринг. Инъекцияни мустақил юбориш учун яхши жойлар: қориннинг олд девори; думбалар соҳаси; сонлар ёки елкаларнинг олд қисми. Агар инсулин қориннинг олд деворига юборилса, у тезроқ таъсир қилади. Сиз қонда қанднинг даражасини мунтазам ўлчаб туришингиз керак.

Ушбу инсулинни қандай юбориш (инъекция қилиш) керак

• Инсулинни тери остига юборинг. Сизнинг шифокорингиз ёки тиббиёт ҳамшираси томонидан тавсия қилинган инъекция техникасини ва инсулинни юбориш учун тизимни қўллаш бўйича Сизнинг қўлланмангизда таърифланганидек қўлланг.
• Игнани тери остида камида 6 секунд ушлаб туринг. Игнани чиқриб олишдан олдин, инсулинни юбориш тугмасини тўлиқ босилган ҳолда ушлаб туринг. Бу инсулинни тўғри юборилишини таъминлайди ва игнага ёки инсулинли идишга қон оқиб киришини чеклайди.
• Ҳар бир инъекциядан сўнг игнани албатта ечиб олинг ва ташлаб юборинг ва Левемир^® ни игна билан бириктирилмаган ҳолда сақланг. Акс холда суюқлик картридждан оқиб кетиши, инсулинни нотўғри дозалашга олиб келиши мумкин.

Картриджни такроран тўлдирманг.

Левемир^® Пенфилл^® Ново Нордиск компаниясининг инсулинини юбориш учун тизимлари ва Ново Файн^® ёки Ново Твист^® игналари билан ишлатиш учун мўлжалланган. Агар Сиз Левемир^®Пенфилл^® картриджини ва Пенфилл^Ò картриджидаги бошқа инсулинни ишлатилаётган бўлсангиз, ҳар бир инсулин тури учун биттадан, инсулинини юбориш учун иккита инъекцион тизимларини ишлатишингиз керак.

Агар Сизнинг Пенфилл^® картриджингиз йўқолган ёки шикастланган бўлса, эҳтиёткорлик чораси сифатида, ўзингиз билан доимо инсулинни юбориш учун заҳира тизимини олиб юринг.