ЭКСПРЕССИВЛИК

ЭКСПРЕССИВЛИК (лот. ифодаланиш, намоён бўлиш) — ҳар хил индивидларда маълум ген аллелининг фенотипик намоён бўлиш даражаси. «Экспрессивлик» терминини фанга рус олими Н. В. ТимофеевРесовский киритган (1927). Аллел ген томонидан бошқарилувчи белгида ўзгарувчанлик бўлмаганида доимий Экспрессивлик, акс ҳолда ўзгарувчан Экспрессивлик намоён бўлади. Ҳар хил генларнинг аллеллари турли даражадаги Экспрессивлик билан тавсифланиши мумкин. Одамларда АВО (қон гуруҳлари) аллеллари тизими деярли доимий Экспрессивликка, кўз рангини белгиловчи аллеллар ўзгарувчан Экспрессивликка мисол бўлади. Дрозофила пашшасида кўз фасеткаларининг сонини камайтирувчи мутация гомозиготали пашшаларда фасеткалар сонини 0 дан 50% гача ўзгаришини таъминлайди. Ўзгарувчан Экспрессивлик ҳодисаси генотипик муҳит ва ташқи муҳит шароитларининг таъсирида рўй беради. Шунинг учун организм генотипи генотип билан яшаш муҳити шароити таъсирида фенотипик намоён бўладиган генларнинг ўзаро таъсири натижасида шаклланади.