GʻUL — 1) oʻrta asrlarda turkiy xalqlar va moʻgʻullar qoʻshinining markazida va qanot (flang)lar oldida, podshoh, xon huzurida turuvchi maxsus harbiy qism. Arabcha qalb deyilgan. Markazda turuvchi Gʻul ulugʻ Gʻul, qanotlardagisi esa kichik Gʻul deb atalgan. Harbiy yurish vaqtida qoro-vul oldiga ham Gʻul qoʻyilgan. Katta (ulugʻ) Gʻ. ga xonning oʻzi yoki tajri-bali amirlaridan biri qoʻmondonlik qilgan;
2) bandilarning oyoq va boʻyniga kiygizib qoʻyiladigan jazolash asbobi; kishan.