Nafas olish a’zolari kasalliklarining asosiy alomatlariga nafas qisishi, yo‘tal, balg‘am ajralishi, qon tupurish va og‘riq kiradi.

Nafas qisishi. Dispnoe, nafas chastotasi, ritm va chuqurligining buzilishi, odatda, havo yetishmasligi bilan o‘tadi. O‘pkadan bo‘ladigan nafas qisishi ko‘krak qafasi shikastlanganda, o‘pka kuchli zaharlanganda, o‘pka yallig‘langanda, sil, bronxial astma, o‘pka emfizemasi, nafas yo‘llarida havo o‘tishi uchun qarshilik paydo bo‘lishi, o‘pka to‘qimasi elastikligining kamayishi yoki nafas yuzasining qisqarishi, plevra bo‘shlig‘ida suyuqlik borligi, plevra pardalarining bir-biri bilan yopishib qolishi, nafas mushaklari parezi, ko‘krak qafasi tog‘aylarining suyaklanishi va uning harakatchanligining chagaralanishi oqibatida paydo bo‘lishi mumkin.

Bunday hollarda o‘pkaga yetarli miqdorda havo, demak, kislorod ham kirmaydi, bu qonda to‘la oksidlanmagan oraliq modda almashinuvi mahsulotlarining (sut kislotasi va boshq.) hamda karbonat angidridning to‘planishiga olib keladi. Bu hol nafas markazini doimo qo‘zg‘atib turadi va nafas qisishi bilan ifodalanadi.

1. Nafas fazalari (nafas olish va nafas chiqarish) buzilgan nafas qisishi:

1. inspirator nafas qisishi — nafas olishning qiyinlashuvi — yuqori nafas yo‘llarida mexanik to‘siq bo‘lganda yuzaga keladi. Bunda nafas sekinlashadi. Agar nafas yo‘llari kuchli toraygan bo‘lsa, nafas shovqin bilan olinadi, havoni surishdagidek tovush-stridor paydo bo‘ladi. Bunday nafasni stridoroz nafas deb ataydilar;
2. ekspirator nafas qisishi — nafas chiqarishning qiyinlashuvi, bu bronxiolalar spazmi (bronxial astma, bronxiolit) tufayli havoning nafas yo‘llariga o‘tishining qiyinlashishiga, shuningdek, o‘pka to‘qimasi elastikligining (o‘pka emfizemasi) pasayishiga, o‘pkaning sog‘lom odamlarnikidek kichraya olmasligiga va buning natijasida nafas olish vaqtida kirgan havoni alveolalar to‘liq chiqarib yubora olmasligiga bog‘liq bo‘ladi;

4. aralash nafas qisishi — nafas qisishida ham nafas olish, ham nafas chiqarish qiyinlashadi. Bu turdagi nafas qisish nafas markaziga zaharli moddalarning (uremiya) ta’sirida o‘pka nafas yuzasining kichrayishida, masalan, o‘pka yallig‘lanishida yoki pnevmotoraks vaqtida havoning, ekssudativ plevritda suyuqlikning plevra bo‘shlig‘ida to‘planishi va o‘pkani qisib qo‘yishi oqibatida kuzatiladi. Aralash nafas qisishi o‘pka shishishida diafragma yuqori joylashganda ham ro‘y berishi mumkin.

Asfiksiyagacha borib yetuvchi kuchli ifodalangan nafas qisishi bo‘g‘ilish deb ataladi. U tovush paylarining spazmida, o‘pka arteriyasining yirik tarmoqlari bekilib qolganda, o‘pka kuchli shishganda ro‘y beradi. Xuruj bilan paydo bo‘luvchi bo‘g‘ilish astma deb ataladi — nafas chiqarish qiyinlashadi, to‘satdan sodir bo‘luvchi bronxiolalar spazmi bilan o‘tuvchi bronxial astma bunga misol bo‘la olishi mumkin.

2. Nafas harakatlarining chastotasi o‘zgaradigan nafas qisishi:

1. taxipnoe — tezlashgan nafas. Tezlashgan va yuzaki nafas yurakka, yurak-o‘pkaga aloqador nafas qisishiga, isitma, isteriyaga aloqador nafas qisishiga xosdir;
2. bradipnoe — sekinlashgan nafas. Sustlashgan va chuqur nafas «Kussmaulning katta nafasi» — gematogen nafas qisishining bir turidir. U diabetik, jigar va boshqa komalarda moddalar almashi- nuvining buzilishi natijasida qonda zaharli kislotali mahsulotlar to‘planishi sababli vujudga keladi. Miyaga qon quyilganda nafas sustlashib va chuqurlashib qolishi mumkin (sentrogen nafas qisishi).

3. Nafas harakatlarining ritmi buziladigan nafas qisishi:

1. to‘lqinsimon nafas. Nafas harakatlarining chuqurligi vaqt- vaqti bilan o‘zgarib turadigan nafas;
2. Biot nafasi. Nafas odatdagi, normal tipda bo‘lgani holda pauzalar borligi bilan xarakterlanadi, bir necha nafas olishdan keyin paydo bo‘luvchi pauza bilan farq qiladi. Bu nafas pauzalari turlicha vaqt davom etib, ba’zan 30 sekund va undan oshiqroqqa yetadi. Biot nafas miya o‘smalari, meningit, miyaga qon quyilishi, ba’zan uremiya va diabetik komalarda uchraydi;

4. Cheyn-Stokscha nafas. Nafas chuqurligining asta-sekin ortib borishi bilan xarakterlanadi, nafas chuqurlashib borib, maksi- mumga yetgach, asta-sekin kamayadi va pauzaga o‘tadi. Miya kasal- liklarida, qon aylanishining og‘ir buzilishlarida, komalarda va narkotiklardan zaharlanishda kuzatiladi;
5. Kussmaul tipidagi nafas qisishini ham farqlaydilar. Bunda nafas harakatlari maromi buzilmaydi, lekin nafas chuqurligi ancha o‘zgaradi. Nafas chuqur-chuqur va shovqinli bo‘lib qoladi (nafas olish bilan nafas chiqarish uzoq davom etadi, keyin uzoq pauza kuzatiladi, so‘ngra hammasi takrorlanadi).

Yo‘tal. Bronxlar va yuqori nafas yo‘llaridan yot jismlarning, yuqori nafas yo‘llari, bronxlar va o‘pkaning turli kasalliklarida shilimshiq va balg‘amning chiqarilishiga qaratilgan himoya-reflektor akt hisoblanadi. Yo‘tal turtkisining mexanizmi chuqur nafas olish, so‘ng kuchli nafas chiqarishdan iborat, bunda nafas chiqarish tovush yorig‘i berk bo‘lganda boshlanadi.

Xarakteriga qarab yo‘talni quruq, ya’ni balg‘am ajralmaydigan va ho‘l balg‘am ajraladigan yo‘talga bo‘ladilar.

Odatda, quruq yo‘tal bronxitda, plevra ta’sirlanganda, milliar silda, ho‘li esa bronxit va pnevmoniyalarda uchraydi.

Yo‘tal muddatiga qarab, xurujsimon, vaqt-vaqtida tutadigan va to‘xtovsiz yo‘talish; tembriga qarab, plevritda ko‘riladigan kalta va sekin, hiqildoq zararlanishi va isteriyaga xos qu-qulab yo‘talish, tovush boylamlari yallig‘langanda va yara bo‘lganda bo‘g‘iq hamda xirillab yo‘talish xillarga bo‘linadi.

Tana ma’lum vaziyatda bo‘lganda tutadigan va ko‘p balg‘am tushishiga sabab bo‘ladigan yo‘tal o‘pkada bo‘shliq borligidan dalolat beradi, tananing qanday vaziyatda turganiga qarab, bo‘shliqning qayerda joylashganligini taxminan aniqlash mumkin. Ovqat yeyish vaqtida yo‘tal tutishi, ayniqsa, balg‘amda ovqat zarrachalari ko‘rinishi qizilo‘ngach bilan traxeya o‘rtasida teshik borligidan dalolat beradi. Ko‘kyo‘talda qotib-qotib yo‘talish, entikib qattiq-qattiq nafas olish bilan bo‘linib turadi, bunda bemorning yuzi ko‘karib ketadi, yo‘tal tutib bo‘lganidan keyin ko‘pincha bemor qusadi.

Yo‘taldan keyin ko‘p miqdorda balg‘am ajralsa, bu hol bronxo- ektaziya kasalligida bo‘shliqning bo‘shashiga, bronxga o‘pka abssessi yoki plevra empiyemasining ochilishiga xosdir.

Balg‘am nafas yo‘llarining turli kasalliklarida ajraladi. Odam yo‘talganda balg‘am ajraladigan bo‘lsa, darhol shifokorga ko‘rinishi shart, chunki balg‘am chiqishi ayrim kasalliklarning asosiy belgilaridan biridir. Balg‘am miqdori har xil; bronxit va o‘pka yallig‘lanishining boshlang‘ich shaklida bemor bir-ikki marta oz-ozdan balg‘am tuflasa, o‘pkaning yiringli kasalliklarida 1—2 litrgacha balg‘am ajratadi.

Odatda, balg‘amning hidi bo‘lmaydi, o‘pkada yiringli jarayon ro‘y bersa, balg‘am sassiq yoki qo‘lansa hidli bo‘ladi, balg‘amning quyuq-suyuqligi, rangi (oq, zang tusli, qizg‘ish) uning tarkibiga bog‘liq, shilimshiqli, shilimshiq-yiringli, seroz-yiringli va qon aralash balg‘am farq qilinadi. O‘pka yallig‘lanishi, bronxial astma, bronxitning boshlanish davrida rangsiz, tiniq, yopishqoq shilim­shiqli balg‘am ajraladi.

O‘pkaga shish kelganda ajraladigan balg‘am suyuq, seroz tiniq va ko‘pikli bo‘ladi, o‘pkada yiringli jarayonlar bo‘lsa, yiringli, ko‘kimtir, yurak va o‘pkaning turli kasalliklarida qon aralash balg‘am ajraladi. Balg‘amda qonning hujayra elementlari, o‘sma hujayralari, eng sodda jonivorlar, exinokokk, askarida lichinkalari va o‘simlik parazitlari (zamburug‘lar) bakteriyalar bo‘lishi mumkin.

Qon tupurish. Bu nafas a’zolari kasalliklarining asosiy va jiddiy alomatlaridan biridir. U kuchli yo‘tal mahalida bronxlar cho‘zilib, kengayib qolgan paytlarda (bronxoektazlarda) qon tomirlarining yorilishi, o‘pkadagi yiringli jarayon (abssess)lar sil, xavfli o‘sma tufayli o‘pka to‘qimasi butunligi buzilishining natijasidir. Oz qon tupurish ham xavfli hisoblanadi, chunki u shoshilinch chora- tadbirlar ko‘rishni talab etadigan, bemor hayotiga xavf soladigan o‘pkadan qon oqishiga aylanib ketishi mumkin. O‘pkadan ko‘pincha kuchli yo‘tal paytida qon oqadi. Qon rangi qip-qizil, ko‘pikli, ishqoriy reaksiyali bo‘lib, ayni vaqtda o‘pkadan qon oqishidan farqli ravishda, me’dadan qon oqqanda qusish, ko‘ngil aynishi kuzatiladi. Qon ovqat bilan aralashgan, to‘q rangli, ba’zan ivib qoluvchan bo‘ladi. Milklar va halqumdan qon oqayotganini istisno qilish maqsadida, og‘iz bo‘shlig‘i va halqumni sinchiklab ko‘zdan kechirish lozim. Milklar, bodomcha bezlari va burun hamda halqumdan oqayotgan qonsimon suyuqlik pushti, jigarrangli, shilimshiq bo‘ladi.

Og‘riq. Nafas organlari kasalliklarida og‘riq, asosan, plevra shikastlanganda paydo bo‘ladi. Faqat o‘pka to‘qimasi shikast- langanda, odatda, og‘riq bo‘lmaydi yoki kam bo‘ladi. Quruq plev- ritlarda plevral og‘riqlar yallig‘langan plevra pardalarining bir-biriga ishqalanishida kuzatiladi. Og‘riq bu vaqtida ko‘krak qafasida bo‘lib, ayniqsa, uning yonbosh qismlarida kuchli seziladi. Agar faqatgina diafragmal plevra shikastlangan bo‘lsa, og‘riq ko‘pincha qorinda bo‘ladi. Plevral og‘riqlarning xarakterli belgisi, ularning nafas olish vaqtida, ayniqsa, chuqur nafas olish vaqtida kuchayishidir. Bu og‘riq yo‘tal vaqtida yana ham kuchayishi mumkin.

O‘pka kasalliklarida kasallik plevraga o‘tgan hollarda, masalan, o‘pka yallig‘lanishi, o‘pka infarktida og‘riq paydo bo‘ladi. O‘pkadagi xavfli o‘sma (saraton) plevraga o‘sib o‘tganda yoki u plevraning o‘zida paydo bo‘lganda kuchli og‘riq paydo bo‘ladi. Spontan pnevmotoraksda kuchli yo‘taldan keyin uning hosil bo‘lishi paytida yonboshda kuchli og‘riq paydo bo‘ladi va u kuchli nafas qisishi bilan o‘tadi. Plevrit tuzalib ketgach, ba’zan plevra pardalari bir- biriga yopishib qoladi va ular uzoq vaqt uncha kuchli bo‘lmagan, lekin vaqt-vaqti bilan kuchayib turuvchi og‘riq keltirib chiqaradi.

Ko‘zdan kechirish. Ko‘zdan kechirish tashxis qo‘yish uchun muhim bir qancha ma’lumotlarni qo‘lga kiritishga imkon beradi. Chunonchi, bronxial astmada bemor o‘rinda o‘tirib, qo‘llarini uning chetiga tirab olgan bo‘lishadi. Labi, yuzi, qo‘llarini ko‘karib ketgani (sianoz) gazlar almashinuvi buzilganini ko‘rsatadi.

Zotiljamda isitmalab yotgan kasallarning yuzi qizarib tursa, anchadan beri davom etib kelayotgan kasallikda bemorning rangi oqarib ketgan bo‘ladi. Gerpes toshmasi, ya’ni uchuq ko‘pincha lab yoki burun qanotlarida joylashadi va gripp, pnevmoniya, isitmada uchraydi. Burun qanotlarining kerilib turishi nafasning qiyinlashib qolganini ko‘rsatadi.

Yuz kerkkanligi hadeb yo‘tala berishga bog‘liq bo‘ladi. Bo‘yinning kalta bo‘lishi emfizema bilan og‘rigan kasallarga xarakterlidir. Bo‘yin venalarining kengayib ketganligi va urib turishi venoz bosim ko‘tarilib, yurak faoliyatining ancha izdan chiqqanini ko‘rsatadi. O‘pka kasalliklarida ko‘krak qafasi kengayib ketgan (o‘pka emfizemasi bilan og‘rigan bemorlarning bochkasimon ko‘krak qafasi) yoki yassilanib qolgan bo‘lishi mumkin (silda uchraydigan «paraliptik» ko‘krak). Ko‘krak qafasining bir tomonda ichga tortilib turishi surunkali pnevmoniyalarda hamda plevritlardan keyin o‘pka bujmayib qolgan paytlarda ko‘rilsa, uning do‘mbayib turishi eks- sudativ plevrit, pnevmotoraksda uchraydi. Bundan tashqari, bo‘yin va gavdaning yuqori qismi shishib qolgan bo‘lishi mumkin. Umurtqa pog‘onasi bir tomonga (skolioz) yoki orqaga (kifoz) keskin qiy- shayib qolgan bo‘lsa, nafas va yurak-qon tomirlar apparati funk­siyasi izdan chiqishi mumkin.

Palpatsiya ko‘krak qafasini palpatsiya qilish suyak va mus- kullarining og‘rish-og‘rimasligi, bo‘yin hamda qo‘ltiq limfa tugunlarining kattalashganini, qovurg‘alararo kamgaklarning kengayganini, to‘qimalarning shishgan-shishmaganini va ovoz titrashining o‘zgargan-o‘zgarmaganini aniqlashga imkon beradi. Paypaslab ko‘rish ko‘krak qafasi tarangligi (rigidligi)ning pasayib qolganini ham bilib olishga imkon beradi. Ba’zan kasal tomonning teri burmasi sog‘lom tomondagiga qaraganda qalinroq bo‘ladiki, bu yallig‘lanish munosabati bilan yumshoq to‘qimalarning shishib qolganligiga bog‘liqdir.

Ovoz titrashi (fremitus vocalis)— kasalning ko‘kragiga qo‘lni qo‘yib «bir», «to‘rt», «qirq», «tort», «traktor» so‘zlarini qattiq ovoz bilan talaffuz qilganida, qo‘lga bilinadigan sezgidir. Sog‘lom odamda titrash ikki o‘pkada bir xil seziladi. O‘pka zichlashib qolganida (sil, pnevmoniyada) ovoz titrashi kuchayadi. Plevra bo‘shlig‘ida suyuqlik to‘planib qolganida, bronx tiqilib qolganida esa susayadi.

Perkussiya. Bir xil anatomik tuzilishga ega bo‘lgan ikki organni perkussiya qilishga qiyosiy perkussiya deyiladi, ya’ni o‘pka bilan o‘pkaning tovushini perkussiya yordamida qiyoslash, taqqoslash.

Har xil anatomik tuzilishga ega bo‘lgan ikki organni perkussiya qilishga topografik perkussiya deyiladi. Masalan, o‘pka bilan yurak, chunki ular har xil tuzilishga ega bo‘lgan organ, topografik perkussiyada organni joylashgan joyi, chegarasi hamda kattalashgani yoki kichiklashganligi aniqlanadi.

O‘ng o‘pkaning pastki chegarasi jigar o‘tmas burchagining yuqori qirrasida birmuncha pastga joylashgan, demak, bu old tomonda VI qovurg‘aga to‘g‘ri keladi. Bunda pastki chegara o‘pka aniq tovushning o‘tmas tovushga o‘tish joyiga to‘g‘ri keladi. Chap o‘pkaning pastki chegarasi chap oldi qo‘ltiq chizig‘idan boshlab aniqlanadi, chunki undan ichkarida yurak o‘tmasligi joylashgan. O‘pkaning yuqori chegarasi oldda o‘mrovdan va orqada kurakdan yuqoriga qarab perkussiya qilish yo‘li bilan aniqlanadi. Me’yorda o‘pka uchining joylashishi oldda o‘mrovdan 3—5 sm yuqoriga, orqada VII bo‘yin umurtqasiga to‘g‘ri keladi.

Ba’zi kasalliklarda o‘pka pastki qirrasining harakatchanligi darajasi katta (tashxis) ahamiyatga ega. Uning aktiv va passiv harakatchanligini farqlaydilar. Aktiv harakatchanlik quyidagicha aniqlanadi: oddiy tinch nafas olishda o‘pkaning pastki chegarasini aniqlab, uni qalam bilan belgilab qo‘yadilar, so‘ng bemorga chuqur nafas olish va uni chiqarmay turish taklif etiladi. Bu vaqtda o‘pkaning pastki chegarasi yana aniqlanib, uning joylashgan yen belgilanadi. Shundan so‘ng bemor chuqur nafas olishi kerak, o‘pkaning pastki chegarasi yana pastki qirrasining passiv harakatchanligi bemor tanasining holati o‘zgarganda aniqlanadi. Masalan, bemor yotgan holatdan tik holatda turganda o‘pkaning pastki qirrasi olddan 2 sm tushadi: bemor yonboshlab yotganda o‘pka pastki qirrasi erkin tomonda 3—4 sm pastga tushadi.

Me’yorda o‘pka pastki qirrasining harakatchanligi o‘rta qo‘ltiq chizig‘i bo‘ylab 8 sm.ni tashkil qiladi (4 sm maksimal nafas olinganda va 4 sm maksimal nafas chiqarilganda). Me’yorda o‘pka uchining nafas harakatchanligi o‘rta hisobda 1,5—2 sm.ni tashkil qiladi.

O‘pkani eshitib ko‘rish. O‘pkani faqat ko‘krak qafasining simmetrik yerlarida eshitib, olingan ma’lumotlarni solishtirib ko‘rish kerak. Bemorni har qanday holatda eshitib ko‘rish mumkin, sharoitga qarab va bemorning ahvolini hisobga olgan holda, bemor chuqur tinch va bir tekis nafas olishi kerak. Dastlab nafas shovqini eshitiladi.

Nafas shovqinlari o‘z xarakteriga ko‘ra, vezikular va bronxial shovqinlardan iborat. Bronxial nafasda «X» tovushini eslatuvchi nafas shovqini eshitiladi. U hiqildoq, traxeya, yirik bronxlarda oldda to‘sh dastasida va orqada kuraklararo bo‘shliqda, ayniqsa III—IV ko‘rak umurtqalari qarshisida yaxshi eshitiladi. Nafas chiqarish vaqtida tovush yorig‘i nafas olishdagidan ancha toraygan bo‘ladi, shuning uchun nafas chiqarish fazasida tovush kuchli, qo‘pol va uzunroqdir.

Vezikular nafas — ko‘krak qafasining qolgan yuzasida boshqa xarakterdagi yumshoq, xuddi ichga havo tortgan vaqtda paydo bo‘luvchi «F» tovushini eslatuvchi shovqin eshitiladi. Nafas olish vaqtida kuchli va uzoq hamda nafas chiqarishda kuchsiz va qisqadir.

Vezikular nafas ko‘krak qafasining old yuzasida, ayniqsa, o‘mrovosti sohasida yaxshi eshitiladi. Tovushning eshitilishida kurakosti sohasi ikkinchi o‘rinni egallaydi. Vezikular nafas kuchli va kuchsiz bo‘lishi mumkin. Kuchsiz vezikular nafasda tovushning umumiy pasayishi sodir bo‘ladi, qisqa nafas olinadi, nafas chiqarish esa ko‘pincha eshitilmaydi. Vezikular nafasning kuchayishi alveolalar nafas olish vaqtida juda kengaygan hollarda, masalan, jismoniy ish vaqtida kuzatiladi.

Dag‘al nafas — bu oddiy vezikular nafasga qaraganda dag‘al va ko‘pincha bir vaqtda kuchaygan nafasdir. U bronxitlarda, o‘choqli pnevmoniyalarda, yallig‘lanish ekssudati bronxlarda to‘planishi oqibatida, ular teshigi bir tekis toraymaganida kuzatiladi.

Chuqur nafas chiqarishning uzayishi dag‘al nafasdagi kabi bronxlardagi o‘zgarishlar bilan sodir bo‘lishi mumkin, shuning uchun chuqur nafas chiqarish va dag‘al nafas ko‘pincha birga uchraydi. Patologik bronxial nafas o‘pkada qattiqlashgan kattagina uchastka hosil bo‘lganda yoki rezonas hosil qiluvchi bronxlar bilan tutashadigan havo tutuvchi bo‘shliq bo‘lganda eshitiladi.

Xirillash va krepitatsiya. Nafas yo‘llarida balg‘am ajralganda yoki to‘planganda o‘pka xirillaydi. Bu hol bronxlar shilliq pardasi va o‘pka parenximasi yallig‘langanda yoki bronxlar yorig‘ining torayishiga olib keluvchi shilliq parda shishishida ro‘y berishi mumkin. Sekret xarakteriga qarab, xirillash ho‘l va quruq bo‘ladi.

Quruq xirillash — bronxlarda osonlik bilan hosil bo‘luvchi va bronxlarning bir devoridan ikkinchisiga erkin osilib o‘tuvchi yopishqoq sekret iplari borligida paydo bo‘ladi. Nafas vaqtida bronxlardan o‘tayotgan havo ularni tebratadi va turli tovushlarning paydo bo‘lishiga sabab bo‘ladi. Quruq xirillash bronxlarni katta va kichikligiga qarab guvillovchi, shipillovchi hushtakli yuqori tovushlar bilan chiqishi mumkin.

Ho‘l xirillash — bronxlarda suyuqlik borligida paydo bo‘ladi, havo pufaklarining yorilishi tovushi eshitiladi. Nafas olganda havo suyuqlik orqali o‘tayotganda uning yuzasida katta yoki kichik pufaklar hosil bo‘ladi va ular darhol yoriladi.

Ho‘l xirillash: mayda pufakli, o‘rta pufakli, yirik pufakli, jarangli va jarangsiz turlarga bo‘linadi. Mayda va o‘rta pufakli mayda va o‘rta bronxlarda uchraydi. Katta pufakligi katta bronx va traxeyalarda hosil bo‘ladi.

Krepitatsiya (g‘ijirlovchi tovush) — faqat nafas olish cho‘qqisida eshitiladi. Krepitatsiya bekilib yoki yopishib qolgan hamda o‘zida ozroq suyuqlik tutuvchi alveolalarning nafas olish vaqtida havo kirishi hisobiga to‘g‘rilanishiga va ochilishi oqibatida paydo bo‘ladi. Bir tutam sochni quloq oldida barmoqlar orasida ishqalab, sun’iy krepitatsiya hosil qilish mumkin.

Krepitatsiya, ayniqsa, o‘pka yallig‘lanishining boshlanishida, ekssudat endi alveolalarda to‘plana boshlaganda (crepitatio indux), so‘ng pnevmoniya oxirida ivigan ekssudat surila boshlanganda (crepitatio redux) paydo bo‘ladi.

Plevraning ishqalanish shovqini normal sharoitda nafas vaqtida plevraning visseral pardasi pariyetal pardaning ichki yuzasi bo‘ylab hech qanday shovqinsiz sirpanadi. Agar turli patologik jarayon oqibatida plevra pardalari notekis g‘adir-budur yoki quruq bo‘lib qolsa, ular bir-biriga ishqalanganda plevra ishqalanishi deb ataluvchi shovqin hosil bo‘ladi.

Plevra ishqalanishi shovqini ko‘pincha ko‘krak qafasining pastki yoshboshida, o‘rta qo‘ltiq chizig‘i bo‘ylab aniqlanadi, chunki bu yerda o‘pka qirrasining ekskursiyasi eng ko‘pdir.

Plevra ishqalanishi shovqini nafas olganda ham, chiqarilganda ham eshitiladi. U yuzada, quloqning ostida eshitiladi. Shovqin tovushi quruq, uzuq-yuluq bo‘ladi. U ipak matoning ishqalanishini, ba’zan qor g‘ijirlashini yoki yangi charmning g‘irchillashini eslatadi.Sog‘lom odamning ko‘krak qafasi, rentgen nurlari yordamida tekshirilganda ekranda qovurg‘alar va yorug‘ o‘pka maydonlari ko‘rinadi. O‘pka maydonlarining markazida yurak, yirik tomirlar, traxeya, qizilo‘ngach, limfa tugunlari, shuningdek, umurtqa pog‘onasidan iborat o‘rtadagi soya ko‘rinadi. Bu o‘rtadagi soyaning chetlari bo‘ylab o‘pka ildizi soyasi deb ataluvchi va o‘ng hamda chap o‘pkaga boruvchi yirik tomirlardan va limfatik tugunlardan iborat uncha ifodalanmagan soya ko‘rinadi.

O‘pka yoki plevra kasalliklarida o‘ziga xos o‘zgarishlarni rentgenologik usul bilan aniqlash mumkin. Masalan, o‘pkada yallig‘lanish o‘chog‘i bo‘lgan hollarda yallig‘langan joydagi to‘qima qalinlashadi va yonida joylashgan sog‘lom o‘pka to‘qimasiga qaraganda rentgen nurlarini ko‘proq tutib qoladi. Shuning uchun o‘pka yallig‘langan joyda ekran orqali uncha ifodalanmagan soya ko‘rinadi. Yangi o‘sma hosil bo‘lgan hollarda, masalan, to‘qima tig‘iz bo‘lib qoladigan va rentgen nurlarini juda kam o‘tkazadigan o‘pka saratonida ekranda yaxshi ifodalangan soya paydo bo‘ladi, chetlarining qing‘ir-qiyshiqligi va qattiqligi uning xarakterli xususiyatidir.

O‘pkaning o‘tkir abssessida ekranda shakli aniq bilinib turadigan soya ko‘rinadi: agar abssess o‘rnida ko‘pincha ichi suyuqlik bilan to‘ladigan bo‘shliq hosil bo‘lsa, ekranda suyuqlik sathi va uning ustida havo tufayli paydo bo‘lgan yorug‘ dog‘ ko‘rinadi. O‘pkada havo bilan to‘lgan sil kavernasi bo‘lsa, ekranda yorug‘, yumaloq dog‘ ko‘rinadi.

O‘pkada emfizematoz kengayish yuz bergan hollarda ekranda o‘pka ildizlari yaxshi ifodalangan yorug‘ o‘pka maydoni ko‘rinadi. Ko‘krak qafasini tekshirayotganda harakatchanligi diafragma harakatiga bog‘liq bo‘lgan o‘pka chetlariga har doim ahamiyat berish kerak. Masalan, agar bemor plevrasida yallig‘lanish jarayoni davom etayotgan bo‘lsa, u holda o‘pkaning jarohatlangan tomonida diafragma harakati birmuncha chegaralangan bo‘ladi. Agar diafragma bilan plevra bir-biriga yopishib qolgan bo‘lsa, nafas olish vaqtida diafragma o‘sha joyda erkin pastga tusha olmaydi, chunki uni yopishgan joyi ushlab turadi. Plevra bo‘shlig‘ida suyuqlik mavjud bo‘lgan hollarda, o‘pka maydonining pastki qismida gomogen intensiv soyani kuzatish mumkin.

Bronxlar shilliq pardasining yallig‘lanishi bronxit deb ataladi. Klinik kechishiga ko‘ra, o‘tkir va surunkali bronxit farq qilinadi.