ПАНОРАМА КИНО

ПАНОРАМА КИНО — кинофильмларни суратга олиш ва намойиш қилиш усулларидан бири. Кинофильмлар махсус аппаратлар билан кинога олинади ва жуда катта (бир неча юз м2 юзали) доиравий экранга туширилади. Кинога олишда бир-бирига нисбатан 48° бурчак остида жойлашган 3 объективли аппарат ишлатилади. Кадрлар 35 мм ли 3 та киноплёнкага олинади (ҳар кайси плён-кага умумий панорама кадрининг 1/3 қисми туширилади). Киноплёнкалар кинога олиш аппаратларида 712,5 мм/с тезлик б-н ҳаракатланади. Фильмлар жуда ботиқ цилиндрик экранли (эни 20—30 м ли) кинотеатрларда 3 та кинопроектор билан намойиш килинади. Бунда тасвир горизонтал бўйича 150°—170°, вертикал буйича эса 55° бурчак остида ҳосил бўлади.

Овоз стереофоник усулда 35 мм ли плёнкага қайд қилинадиган 7 ёки 9 та каналга ёзиб олинади ва эшиттирилади. Ҳаракат билан олинган фильм кадрлари намойиш килинганда томошабинлар ўзларини гўё экранда бўлаётган воқеалар қатнашчисидек сезадилар. Бунда стереоскопик эффект (кинога олинган асосий объектларнинг ёнида жойлашган нарсаларни кўриш таассуроти) ҳосил бўлади, бу эса фильмни тушунишни осонлаштиради.

Биринчи Панорама кино тизимини француз режиссёри А. Ганс («Наполеон») 1927 й. яратган. Панорама кино мураккаблигидан 20-а. 60-й. лар бошидан бошлаб унинг ўрнига кинога олиш ва кўрсатишда бир объективли усулдан ва 70 мм ли стандарт киноплёнкадан фойдаланиладиган тизим қўлланила бошлади. Баъзи шаҳарларда (мас, Москвада) ҳозир ҳам бор (2003).