PARETO (Pareto) Vilfredo (1848.15.7, Parij – 1923.20.8, Semi-ni, Jeneva yaqinida) — italyan iqtisodchisi va sotsiologi, iqtisodiy nazariyadagi mat. maktabi vakili, marjinalizmning «Lozanna maktabi» anʼanalarining davomchisi. 1893 — 1906-y. larda Lozanna untida iqtisodis prof. Pareto siyosiy iqtisod kishilarnim ehtiyojlari bilan ularni qondirishnsh cheklangan vositalari oʻrtasidagi m vozanatni belgilaydigan mexanizm! i oʻrganishi kerak, buning uchun matematik va statistik tahlil usullart .i qoʻllash zarur, deb qaraydi. Daromadlarning taqsimlanishi, farovonlikning iqtisodiy nazariyasi toʻgʻrisidagi «Pareto qonuni»ni taʼriflab bergan. Marksizmga va inqilobiy harakatlarga dushmanlik koʻzi bilan qaragan. Naflikning anʼanaviy mikdoriy oʻlchash usullaridan voz kechib, «ijtimoiy maksimal naflilik» («Pareto optimumi») tushunchasini kiritdi. U funksional yondoshuv asosida ayir-boshlashning birdan-bir sababi naflilik (ehtiyoj) degan qoidadan voz kechib, iqtisodiy tizimni butunligicha izohlashga oʻtdi, talab va taklifga iqtisodiyotni muvozanatlovchi unsurlar sifatida qaradi.
Asosiy asarlari 2 jildli «Siyosiy iqtisod kursi» (1896—99), «Siyosiy iqtisod darsligi» (1906), «Umumiy sotsiologiya boʻyicha traktat» (1916) va b.