ЛАТИШ ТИЛИ — латишлар тили. Ҳинд-европа оиласининг болтиқ тиллари гуруҳига мансуб. Латиш тилида 1 млн. 300 мингга якин киши гаплашади (2000). У 3 та асосий — ўрта латиш (Марказий Латвия; бу диалект асосида адабий Латиш тили шаклланган), ливон (Курземенинг шим. ва Видземенинг шим.-ғарбий қисмлари), юқори латиш (Шарқий Латвия) лахркаларига бўлинади. Латиш тилида архаик хусусиятлар кам, одатда, урғу сузнинг биринчи бўғинига тушади; фонетик таркиби барча унлиларнинг узун ва қисқа бўла олиши б-н характерлидир. Латиш тили ёзуви 16-а. да лотин алифбоси асосида пайдо бўлган.