ФРИДМЕН (Fridman) Милтон (1912.31.7, НьюЙорк) — америкалик иқтисодчи, иқтисодий назарияда Чикаго мактабининг етакчи вакили. Ратгерс ун-тини тугатган (1932). Фалсафа (1946) ва ҳуқуқ (1968) дри. Чикагодаги ун-тда иқтисодиёт проф. (1948 й. дан). 1971— 74 й. ларда АҚШ президенти Р. Никсоннннт иктисодий масалалар бўйича маслаҳатчиси. Асосий илмий ишлари пул муомаласи назарияси ва амалиёти масалаларига бағишланган. Фридмен макроиктисодиётда монетаризм йўналиши асосчиси, миллий даромаднинг монетар назариясини ва АҚШнинг деярли 100 йиллик пул муомаласи тарихини ўрганиб пулнинг миқдорий назариясини асослаб берган. Кейнсчшшкка қарши бўлган Фридмен тадбиркорлик эркинлиги, бозор механизмларининг ўзи давлат иктисодиётга фаол аралашмаган ҳолларда ҳам такрор и. ч. нинг ўз меъёрида боришини таъминлайди деб қараган. Фридмен нуктаи назарига кўра, давлатнинг вазифаси муомаладаги пул миқдори ўсишини тартибга солиш билан чегараланиши лозим. Асосий асарлари: «Инфляцияни бартараф этишда солиққа тортиш», 1943; «Позитив иқтисодий назария очерклари», 1953; «Истеъмол функциялари назарияси», 1957; «Нархлар назарияси», 1962; «Америка Қўшма Штатларида пул муомаласи тарихи, 1867—1960 йиллар», 1963; «Инфляция сабаблари ва оқибатлари», 1963. Нобель мукофоти лауреата (1976).