ФАЙЗУЛЛАЕВ

ФАЙЗУЛЛАЕВ Омонулла (1921.5.4, Тошкент) — файласуф олим. Узбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1981), фалсафа фанлари дри (1973), проф. (1977). 2-жаҳон уруши катнашчиси (1942—45). Урта Осиё ун-тининг физикаматематика ф-тини тугатган (1949). «Қизил Узбекистон» газ. да адабий ходим, Ўзбекистон «Билим» жамиятида бош муҳаррир (1946—49). Тошкент темир йўл транспорти муҳандислари инти назарий механика кафедрасида катта ўқитувчи (1952—57), Республика илмийтехника информацияси ин-ти директори (1957—59). 1959 й. дан Ўзбекистон ФА Фалсафа ва ҳуқуқ интида бўлим мудири, етакчи илмий ходим. Илмий асарлари қад. мутафаккирларимизнинг жаҳон фани ривожланишига қўшган ҳиссасини тадқиқ қилишга, табиатшуносликнинг фалсафий муаммоларига бағишланган. Беруний номидаги Ўзбекистон Республикаси Давлат мукофоти лауреати (1981). «Жасорат» медали (1995), «Дўстлик» ордени (2003) билан мукофотланган.

Ас: Проблемы противоречия в трудах классиков естествознания и философии Средней Азии, Т., 1974; Муҳаммад алХоразмий ва унинг илмий мероси, Т., 1983; Классическая наука Средней Азии и современная мировая цивилизация (под. ред. П. К. Хабибуллаева и А. Ф. Файзуллаева), Т., 2000.