TAZAR — yer ostidagi suv, yomgʻir, kor suvlarini yigʻib shahar tashqarisiga chiqarish va oqindilar uchun katta (yoʻgʻon) sopol quvurdan yoki gʻisht va loydan tayyorlangan maxsus qurilma. Qadimdan zahob yerlarning suvini qochiradigan zovur uslubidagi kuvurlar boʻlgan. Qad. Misr, Rim, Yunoniston va Hindistonda Tazar qoʻllanilgan. Dalvarzintepadan mil. 2—3-a. larga oid boyzodagon uyining poli ostidan (3,5 m chuqurlikdan qazib olingan 20 ta Tazarning uz. 93—98 sm, diametri 42 — 46 sm boʻlgan) topilgan. Afrosiyobdan, Tojikistonning Qoʻrgʻontepa budda ibodatxonasidan (2—3-a. lar), Termizdagi Qoratepa budda ibodatxonasidan (2—3-a. lar), Afgʻonistonning Oyxonim sh. xarobasidan (mil. av. 4-a.), Marvpe. t Abdullaxon shaharqalʼa xarobasidan topilgan Tazarlar oʻziga xosdir. Oʻrta Osiyoda (11—16-a. lar) ark, oʻrda, qalʼa, turar joy meʼmorligi, Madrasa va hammomlar qurilishida Tazardan foydalanilgani haqida yozma maʼlumotlar saqlangan. Hozirgi kunda koʻpqavatli uylar, jamoat binolari va b. qurilishlarda kanalizatsiya tizimidan foydalanilmokda.