ҚАЮМОВ Лазиз Пўлатович

ҚАЮМОВ Лазиз Пўлатович (1930.23.4, Қўқон 2004.11.1, Тошкент) — адабиётшунос. Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1980), филол. фанлари д-ри (1963), проф. (1965). А. П. Қаюмовниж укаси, Ўрта Осиё давлат ун-тининг филол. ф-тини тугатган (1952). Шу унтда ўқитувчи (1953—56), доцент (1956—65), декан (1960—62), СССР халклари адабиёти кафедрасининг мудири (1963—85; 1988 йилдан). «Ўзбекистон маданияти» (1962 — 81), «Совет Ўзбекистони» (1984—88) газ. нинг бош муҳаррири. Ҳамза ижодига бағишланган «Инқилоб куйчиси» (Ҳамза Ҳакимзода биографияси) (1962), «Инқилоб ва ижод» (1964), «Инқилобий драма» (1970), «Ҳамза» (1973, 1989) китоблари нашр этилган. «Шоира Зулфия» (1965, 1975) «Олмос истеъдод» (1965), «Замондошлар» (1972), «Аср ва наср» (1975) ва бошқалар асарларида адабиётшунослик ва ўзбек адабиётига оид муаммолар очиб берилган. «Ўқитувчи» (1954), «Гулистонинг сенинг», «Меҳри дарё» (1975) воқеий ҳикоялар ва «Меридиандаги учрашувлар» (1976) публицистик мақолалар тўпламлари ҳам бор. «Барҳаёт Ҳамза» (1967), «Ҳамза театри» (1968), «Фарзандингман, Ўзбекистон!», «Гул сайли» (1972) каби ҳужжатли фильмлар сценарийси муаллифи. Ҳамза номидаги Ўзбекистон Давлат мукофоти лауреати (1973).

Ас: Сайланма, [икки жилдлик], Т., 1981, 1983.

Ад.: Олимов М., Лазиз Қаюмов; Адабий портрет, Т, 1980,Лазиз Қаюмов [Хотиралар], Т, 2005.