КАЛАМИТНАМОЛАР (Calamitales) — қирилиб битган бўғим танали ўсимликлар қабиласи; улкан қирқбўғимларни эслатади. Бўйи 8—12 м, диаметри 0,5—1 м бўлган. Пояси бўғимлар (тугунлар) билан бўғим оралиқларига ажралган. Новдаларининг бўғимларида шохлари ёки бир томирли оддий чизиқсимон барглари тўп-тўп жойлашган. Каламитнамоларнинг спорали қуббалари галмагал жойлашган мевалайдиган ва меваламайдиган (стериль) барглардан иборат бўлган. Каламитнамолар анатомик тузилишига кўра, қирқбўғимлардан иккиламчи ёғочининг кучли ривожланганлиги билан фарқ қилган, лекин танаси ўзакнинг барвақт емирилиши натижасида қирқбўғимларнинг поясидек ғовак бўлган. Каламитнамоларнинг асосий туркуми — CalamitesHHHr 3 кенжа туркуми бўлган. Содда Каламитнамолар (остерокаламитлар) девон даврининг охирида пайдо бўлиб, тошкўмир даврининг ўртасида қуриб битган. Уларнинг ўрнини асл Каламитнамолар эгаллаб, булар ҳам ўз навбатида пермь даврида йўқ бўлиб кетган. Каламитнамолар тропик зонанинг паст ва кўпинча,ботқоқ ерларида жуда кўп тарқалган эди.