ДАЛЬ Владимир Иванович

ДАЛЬ Владимир Иванович [адабий тахаллуси — Казак Луганский; 1801.10 (22).11, Луганск ш. — 1872.22.9(4.10), Москва] — рус лексикографи, этнограф ва ёзувчи. Петербург ФА мухбир аъзоси (1838), фахрий акад. (1863). Дерпт (ҳоз. Тарту) ун-ти тиббиёт ф-тини тугатган (1829). Асосий асари — «Жонли великорус тилининг изоҳли луғати» (1—4 жилдлар; 1863—66) 200 мингга яқин сўзни ўз ичига олган. Даль биринчи бўлиб рус тили шеваларини таснифлади («Рус тили лаҳжалари ҳақида», 1852). «Рус халқи мақоллари»ни тўплаб нашр этди (1861— 62). Унда 30 мингдан ортиқ мақол, матал ва қочирим гаплар жамланган. Булардан ташқари, Даль қисса, ҳикоя, очерк ва эртаклар муаллифи.

Ас: Полное собр. соч., т. 1 — 10, Санкт-Петербург, 1897—98; Толковый словарь живого великорусского языка, т. 1—4, М., 1981; Пословицы русского народа, М, 1957.