РАКААТ (араб. — муайян амалларнинг намозда такрорланиши) — исломда шмюзнинг асосий қисми, намоз ўқишда бажариладиган муайян ҳаракатлар ва улар билан қўшиб ўқиладиган дуолар. Ҳар Ракаат бир неча ибодат ҳаракатларини ўз ичига олади: тик туриш, белгача эгилиш (рукуъ), бошни ерга қўйиш (сажда), тиз чўкиш (қаъда) ва яна тик туришдан иборат бир тартибдаги ҳаракатлардан ташкил топади. Бир Ракаат тугагач, янги Ракаат бошланади. Ҳар бир намоз — хоҳ фарз бўлсин, хоҳ суннат бўлсин, маълум миқдордаги Ракаатларни ўз ичига олади.