Ўзбекистон халқ шоири Миртемир “Онажон” китобидан шеъри

Ўзбекистон халқ шоири Миразаиз Аъзам “Онажон” китобидан шеъри

Шоир Маъруф Жалил “Онажон” китобидан шеъри

Ўзбекистон халқ ёзувчиси Ғофур Ғулом “Онажон” китобидан шеъри

Алишер Навоий “Онажон” китобидан шеъри

1977й. Ўзбекистон халқ шоири Эркин Воҳидовнинг “Ўзбегим” китобидан шеъри

Farg`onalik yosh shoira Minora Qo`chqorovaning she`ri

2011 yil Yozuvchilar uyushmasi Nosir Jo`rayevning she`ri

O`zbekison xalq shoiri Sirojiddin Sayyid “Vatan haqida she’rlar” kitobidan

Hayotiymanfaatlarmujassametgan Oliyjanobniyatlartarannumetgan Ezgutushunchalarbarchasiunda Milliyg’oyamiz tayanch hardamda

Қанча илҳом керак, ишқ, орзу-тилак Инсонни фазога учирмоқ учун. Қанча билим керак, тафаккур керак Буни шеър, достонга кўчирмок учун. Олимни банд этар юлдузли осмон, Чексиз фазо илми шоир хаёлин. Ҳа, бу шундай замон, ажойиб замон, Олимлар — шоиру Шоирлар — олим. Эркин Воҳидов Ишқ савдоси китобидан

Уфқларга қўйиб гулдаста, ТОҒ ортидан кўтарди-да бош, Пастга боқди чўққидан аста Олтин қалам тутган бир наққош. Ҳар нуқтага сайқал бериб у, Водий узра чизди зар лавҳа. Сўнг қуёш деб имзо чекди-ю, Тонготар деб қўйди сарлавҳа. Эркин Воҳидов "Ишқ савдоси" китобидан шеърий парчалар

Зулфия ижодидан намуналар: Севаман, олтин куз, севаман жондан, Атлас табиатли гўзал чоғингни. Дарахтлар либоси ранго-ранг, гулгун, Кузни эркалаган чаман боғингни. Севаман, ерларга рангдор япроқлар, Юмшоқ ва ранг-баранг гилам тўшаса, Гул тергандай териб барг қизалоқлар, Қушлардай гурпанглаб яйраб ўйнаса.

Ҳай-ҳай ўлан, жон ўлан, Жононадир, ёр-ёр! Ватан деган муқаддас Кошонадир, ёр-ёр! Ўзбекистан аталган Чамандир бу, ёр-ёр! Заминдаги энг гўзал Ватандир бу, ёр-ёр! 1995 Мирпўлат Мирзонинг сайланма шер китобидан

Кечагина борлиқ эди мовий қор, Севгидайин кун тафтидан эриди. Эсда: Биз ёш, қор баҳордан сервиқор, Танимизда минг бир офтоб бор эди. Ҳамма гўзал: Ёши ўтган онам ҳам Хушбўй эди хиёл сўлиқ гул мисол. У билганни пари билмас бир олам, Унга келиб ечиларди барча фол. Зулфия

Чўли Малик кўксин кесиб тушган йўл, Рўёдан бир янги дунёга чорлар. Бугунги фикр, ижод, Меҳнат номли қўл Бўлиб нақ кафтида кўтармиш шаҳар. Навоий шаҳри бу! Мудом ёш, нурли, Бемисол, бетахлит шеър даҳосидай Ўхшаши йўқ бу кўрк эркалаб кўзни, Адиб асабини дўл шарросидай. Савалади минг хил туйғулар, ҳислар, Босиб ўтди дунё хотира бирдан. Гуё Навоий ҳам одимин тезлаб Ҳузурига шошди мезбонлар билан. Зулфия «Тонг билан шом аро» Сайланма китобидан

Бир кун баҳри тугаб, тўлса паймона, Қўлда пақир билан қолганда изғиб, Тан ола биларми, ҳеч-са пинҳона Ҳаётин берган — шу бағридан сизиб... 1982. Зулфия «Тонг билан шом аро» Сайланма китобидан

Иқбол бўлиб кўзинг олдида, Кундан кунга топаркан камол, Не бахт, тоза ҳаёт борингда Ўсса тоза, бебаҳо ниҳол. У бор ерда қайғу ва ҳасрат Ҳаётингга бегона экан. Қани айтинг, фарзанддан қиммат Бу дунёда нима бор экан?

Ай, кўм-кўк тераклар, хур-хур тераклар, Кўча бўйларида қоматингиз тик. Нақадар гўзалсиз — шилдирар барглар, Қошингизда бошқа дарахт паст, эгик. Ай, кўкиш тераклар, эртак тераклар, Сойлар кирғоғида — тенги йук чирой. Бахтлидир — сизни қай бир қуш дараклар, Тунлар қўниб турар шохингизга ой.

Ўзимни танидим, кўкларда учдим, Момиқ булутларнинг ҳавосин ичдим – Кўзларим туймади, кўзлардан кечдим. Ватан! Онт ичмайман, қасам ичмайман, Лекин икки дунё сендан кечмайман! ("Ватан")